De Tosa is een gigantisch ras dat is ontwikkeld als vechthond. Hij is een indrukwekkend uitziende hond met een eigenwijs karakter. Eerste hondenbezitters mogen nooit een Tosa voor hun gezin kopen. Hij heeft een stevige hand en een dominante leider nodig om te begrijpen dat hij niet de baas van het gezin is. Vanwege zijn kleurrijke verleden wordt de Tosa niet aanbevolen voor gezinnen met kleine kinderen of andere honden. Hij doet het niet goed met andere honden, vooral van hetzelfde geslacht, en heeft wel een sterk, hoog hek nodig als hij alleen buiten is. De Tosa moet voortdurend worden bijgeschoold om te voorkomen dat hij de leidinggevende rol binnen het gezin probeert over te nemen.

Hoewel de meeste mensen nog nooit van de Tosa hebben gehoord, bestaat hij al honderden jaren, voornamelijk in zijn geboorteland Japan. Met de lange geschiedenis van hondengevechten in Japan als sport, was de behoefte aan een krachtige hond die zeer agressief zou zijn tegenover andere honden en bereid zou zijn om te vechten, de drijvende kracht achter de ontwikkeling van de Tosa. Kochi-honden werden gefokt met andere inheemse Japanse honden die bekend stonden om te vechten. Vervolgens werden de nakomelingen van deze fokproducten gefokt met westerse rassen zoals de Bulldog, St. Bernard, Great Dane, Mastiff en Bull Terrier. De meeste deelnemers in de wereld van hondengevechten zouden de Tosa een Sumo-worstelaar in hondenvorm noemen vanwege zijn grootte, humeur en vechtvaardigheid. De Japanners beschouwen de Tosa als een nationale schat en hoewel het illegaal is om hondengevechten te houden, zijn er nog steeds genoeg illegale ringen in Japan en Noord-Amerika om de populariteit van de Tosa te vergroten. De Tosa blonk uit in Japanse hondengevechten van de vorige eeuw, wat betekent dat van hem werd verwacht dat hij stil en meedogenloos vocht. Dit maakt hem populairder in illegale hondengevechtsringen over de hele wereld. Vanwege zijn kleurrijke erfgoed is de Tosa in verschillende landen verboden. Hij staat bekend als een gevaarlijk ras en het is illegaal om er een te bezitten in het Verenigd Koninkrijk, Australië, Turkije, Cyprus, Tunesië, Hong Kong, Singapore, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Denemarken en Maleisië. Er zijn verschillende staten in de Verenigde Staten die ook het eigendom van de Tosa hebben verboden vanwege de geschiedenis van zijn hondengevechten. Hij is geen hond voor het eerst hondenbezitter, maar zou het goed doen met een eigenaar die het ras en zijn trainingsvereisten begrijpt. De United Kennel Club herkende de Tosa en gaf hem in 1998 de classificatie van het Guardian-ras. Het jaar daarvoor werd de Tosa toegelaten tot de American Kennel Club Foundation Stock Service. In 2010 werd hij toegelaten tot de werkgroep en mocht hij deelnemen aan AKC-metgezelevenementen.

De Tosa is een gigantische hond met een grote, brede kop en een vierkante snuit. Hij geeft de indruk van een zelfverzekerde, indrukwekkende hond. Zijn neus is zwart en groot, maar evenredig met zijn snuit. De Tosa heeft krachtige kaken en vrij grote tanden die een schaargebit zijn. Zijn ogen zijn wat klein vergeleken met deze kop en donkerbruin. Zijn nek is erg gespierd en heeft keelhuid. De keelhuid is een lange huidflap die onder zijn onderkaak hangt. Zijn oren staan hoog op zijn hoofd, maar hangen dicht bij de wang. Hij heeft een lange, dikke staart die naar het einde toe taps toeloopt. Hij heeft grote botten en extreem grote voeten. Zijn vacht is dicht, hard en kort. Hij heeft een zwart masker op zijn gezicht en heeft mogelijk een kleine witte vlek op zijn borst of voeten. De Tosa is verkrijgbaar in vier kleuren: gestroomd, zwart, reekleurig en rood.

De Tosa is geen hypoallergeen ras. Hij heeft een dichte vacht die wekelijks moet worden verzorgd om losse of dode haren te verwijderen en zijn huid gezond te houden. Vanwege zijn enorme wangen kwijlt de Tosa, dus houd een kwijldoek bij de hand, vooral nadat hij iets heeft gedronken of wanneer hij opgewonden of heet is. Hij is een lichte shedder, maar zal nog steeds korte haren op uw meubels en kleding werpen als hij niet regelmatig wordt verzorgd. Gebruik bij het borstelen een gladder penseel of een borstel met natuurlijke haren. Een leave-in coat conditioner kan worden gebruikt als hij wordt tentoongesteld in exterieur shows om zijn vacht er glanzend en glanzend uit te laten zien. Overconditioneer echter niet waar zijn vacht zacht aanvoelt in plaats van hard. Zijn nagels moeten om de paar weken worden geknipt om ervoor te zorgen dat ze niet te lang groeien. Maak zijn oren elke week schoon om ze vrij te houden van vuil en vocht. Zorg ervoor dat u wekelijks zijn tanden poetst om er zeker van te zijn dat hij gezonde tanden en tandvlees heeft.

Omdat de Tosa is gefokt om vechthond te zijn, heeft hij een sterke neiging om agressief te zijn tegenover andere honden, vooral honden van hetzelfde geslacht. Zijn temperament is niet geschikt voor een gezin met jonge kinderen of voor het eerst hondenbezitters. In sommige gevallen is hij niet eens een goede keuze voor ervaren eigenaren. Hij moet een sterke leider hebben die bereid is de tijd en moeite in zijn training te steken om ervoor te zorgen dat hij zijn rol binnen het gezin begrijpt. Het grootste probleem met de Tosa is dat als hij voelt dat hij ermee rond kan komen, hij zijn eigenaar zal uitdagen voor de leiderschapsrol. De Tosa moet de enige hond in huis zijn en heeft een hoog, veilig hek nodig als hij in de achtertuin is, dus hij probeert niet achter andere honden in de buurt aan te gaan. De Tosa heeft een zeer hoge pijntolerantie; daarom houdt een elektrische afrastering hem niet tegen. Hij is geen goede keuze voor onderverdeling of wonen in een appartement.