Deze fascinerende oude hond, die al in 3000 voor Christus stamt, is ontwikkeld door natuurlijke selectie. Hun ras ontwikkelde zich als reactie op klimaat en andere fysieke omstandigheden. Hoewel men denkt dat ze zich hebben ontwikkeld vanuit de Tibetaanse Mastiff, kan men er niet zeker van zijn, zoals ze zo lang geleden zijn ontstaan, zonder door mensen geleide fokkerij. Ze worden zelfs beschouwd als het oudste ras dat nog steeds bestaat. De Centraal-Aziatische herder is groot en krachtig, met sterke gespierde benen, een grote korte kop en een dikke nek met een opmerkelijke keelhuid. Hun jassen kunnen lang of kort zijn, in wit, reekleurig, zwart of gestroomd. Naarmate het ras zich ontwikkelde, ontwikkelden zich drie verschillende rassoorten volgens doel, waaronder herders, hondenvechters en veehouders. Deze drie rastypes hebben persoonlijkheden die bij hun doeleinden passen. Hoewel alle Centraal-Aziatische herders slim, zelfverzekerd, dapper en beschermend zijn, is het vechtrastype agressiever. Omdat ze zo groot, krachtig en intens zijn, zijn Centraal-Aziatische herders geen goede starthonden; beginnende hondenbezitters moeten beginnen met iemand die wat gemakkelijker te hanteren is. Deze hond heeft grote hoeveelheden voedsel, lichaamsbeweging en training nodig om zijn wonderbaarlijke mentale, emotionele en fysieke energie te concentreren. De Centraal-Aziatische Herder is in alle opzichten indrukwekkend en het is een hond om naar te streven; zorg ervoor dat u klaar bent om het hele pakket af te handelen.

De oorsprong van de Central Asian Shepherd wordt verraden door zijn naam: het ras komt uit het centrum van Azië, tussen de Oeral, de Kaspische Zee, Klein-Azië en de noordwestelijke grens van China. Ze dateren van ergens tussen 2000 en 3000 voor Christus. en men denkt dat ze verwant zijn aan de Tibetaanse Mastiff, maar omdat hun ras onafhankelijk van menselijke tussenkomst is ontwikkeld en alleen reageert op invloed en impact van het milieu, is het onmogelijk om hun oorsprong met volledige nauwkeurigheid te achterhalen. Ze lijken genetisch sterk op de Kaukasische herder, Kangal-hond en Akbash, die ook inheemse rassen zijn in hetzelfde geografische gebied. Volgend op hun wazige oorsprong, met tussenkomst van mensen in hun fokproces, ontwikkelde het ras Central Asian Shepherd zich in drie verschillende richtingen: voogden (zoals andere vergelijkbare rassen uit die regio), waakhonden en hondenvechters. Een van hun meest kleurrijke bijnamen is "Voldokov", wat Russisch is voor "Wolf Crusher"; dit zou je een idee moeten geven van hun kracht! Er wordt gedacht dat een ras dat op deze hond lijkt, de Mongolen begeleidde tijdens hun invasie in Oost- en Midden-Europa. Ze waren het meest populaire ras in Rusland in 2000 en staan nog steeds hoog op de ranglijst, hoewel hun populariteit sindsdien enigszins is afgenomen. Hoewel het zelden voorkomt in de Verenigde Staten, begint het meer in Amerika te worden gefokt. Dit ras heeft erkenning gekregen van veel verschillende clubs en registers, waaronder de National Kennel Club, United Kennel Club, American Canine Registry, American Rare Breed Association, de zeer belangrijke Federation Cynologique Internationale en zelfs het American Kennel Club Foundation Stock Service Program, hoewel ze moeten nog worden erkend door de American Kennel Club.

Een grote, gespierde, krachtige hond waarvan wordt gedacht dat hij afstamt van een Mastiff-type ras, deze hond heeft een lichaam dat iets langer is dan dat het lang is. Het heeft een imposante uitstraling en is groter dan de gemiddelde hond. De botten van dit ras ondersteunen een brede, sterke rug en een grote borst. De voorpoten leiden tot gespierde schouders en de achterpoten hebben sterke dijen. Het gezicht van dit ras is enigszins opgewekt, met een brede kop en een smallere snuit. De tanden en kaken onder die wangen zijn vrij sterk - vergeet de geschiedenis van de werkhonden van het ras niet! Je zult een zelfverzekerde, waardige uitdrukking zien op het koninklijke gezicht van de Central Asian Shepherd, geaccentueerd door de middelgrote, ovale, brede en diepliggende ogen, die variëren van hazelnoot tot donkerbruin, dikke oogleden en zwarte oogranden. In sommige landen is de staart matig gedokt en zijn de oren in een bloemkoolvorm geknipt, tenzij de hond zich in een land bevindt waar cosmetische chirurgie voor honden illegaal is, zoals Frankrijk en Australië. Dit grote ras heeft grote poten, heeft een dichte vacht die lang of kort kan zijn, met een zware ondervacht. De vachtkleur kan zwart-wit zijn, reekalf in verschillende tinten of gestroomd, soms met een zwart masker.

Minimale verzorging is nodig om de vacht van deze hond er aantrekkelijk uit te laten zien. De Centraal-Aziatische herder werpt meestal behoorlijk zwaar in de lente, waarna extra borstelen nodig is om mattering te voorkomen en de schuur te promoten. Gedurende de rest van het jaar wordt dit ras beschouwd als een lichte shedder en hoeft het niet vaak te worden gewassen of verzorgd. Het zijn geen hypoallergene honden, maar hebben meestal geen hondengeur. De sterke nagels van de Centraal-Aziatische herder moeten regelmatig worden bijgesneden om scheuren of letsel aan de nagel te voorkomen. Dit ras zal het niet goed doen in een appartement, en als de leefruimte te klein is, kan de Centraal-Aziatische herder zijn toevlucht nemen tot graven en kauwen. Het past zich aan aan het leven binnenshuis, maar het liefst is het buiten patrouilleren en het huis bewaken. Als puppy groeit de Centraal-Aziatische herder vrij snel en heeft hij veel natuurlijk voedsel nodig. Zorg ervoor dat u uw volwassen Centraal-Aziatische herder twee keer per dag een grote hoeveelheid voedsel van hoge kwaliteit geeft.