Siberische Husky

  • 16 - 23 kg
  • 51 - 58 cm
  • US
post.title
De Siberische husky is niet zomaar een hond. Het is een groepsdier met enkele ijskoude en unieke eigenschappen. Wij associëren hem gewoonlijk met kille temperaturen, sneeuw en sledes – maar de Siberische husky is veel meer dan enkel dat. Als groepsdier houdt hij van andere honden, maar toch kan hij soms een beetje koppig zijn. Het kan lang duren vooraleer hij een innige band met zijn baasje heeft weten te smeden, maar nadien is die band niet meer stuk te krijgen. Zo uniek als deze hond is, zo enig kan jullie band worden. Maar als je nog nooit een Siberische husky hebt gehad, dan is het heel belangrijk om op voorhand de nodige portie informatie te vergaren. Wij helpen alvast een handje.
Group of sled dogs running through lonely winter landscape. Shallow DOF with selective focus on two leading dogs on the left.
De geschiedenis van de Siberische husky is een hele harde historie die het slechtste uit de mens naar boven wist te halen. Het verhaal begint op het noordelijk schiereiland Tsjoektsjen, waar de Chuckchee in uiterste isolatie leefden. De Chuckchee namen de voorouders van de Syberische husky op in hun familie en voerden hardhandige selecties door. Van zodra er een hond beviel volgde er een selectie: sommige pupjes lieten ze leven, maar het merendeel besloten ze te vermoorden. Alleen de sterkste en meest robuuste exemplaren bleven zo in leven.
Die strenge selectie, het isolatie waarin ze leefden en de ongunstige klimatologische omstandigheden zorgden voor een unieke en zuivere hondenpopulatie. Dat isolement bleef duren, tot men er in 1896 enkele klompen goud in een rivierbedding vond. Duizenden goudzoekers trokken naar de regio en ze namen heel wat materieel en sleehonden met zich mee. Een Alaskaans gezegde luidt: “hier kent men vier seizoenen: de winter, juni, juli en augustus“. Tijdens de wintermaanden restte hen dan ook niks anders dan verveling. Verveling die werd opgevuld met sleewedstrijden. Het weinige contact met de Chuckchee, onder andere door die sleewedstrijden, bewees één ding: hun honden waren duidelijk veel beter opgewassen tegen de kille temperaturen en het harde trekwerk. Deze sleewedstrijdcultuur waaide over naar Alaska en dankzij enkele welgestelden deed ook de Husky daar zijn intrede. Ook in Alaska bleken geen honden opgewassen te zijn tegen de kracht van de Siberische Husky. De import van Siberische Husky’s werd steeds groter en nam tot in 1930 steeds grotere proporties aan. Vanaf dat jaar kwam dan weer een einde aan de import en werden de Siberische husky’s ook in Alaska geteeld.
Vandaag de dag is de Siberische Husky nog steeds het resultaat van dat harde verhaal: honden die zijn aangepast aan de meest ongunstige klimatologische omstandigheden, voortdurend hun ultieme kracht moesten tonen, geconfronteerd werden met moord indien ze te zwak leken en bovenal doorlopend leerden om in groep te functioneren. Nog steeds vinden we deze krachtige kenmerken in de Siberische husky terug, wat misschien wel dé verklaring vormt voor zijn uniek karakter.
Siberian Husky dog sitting outdoors in dry grassy field.
Little Husky puppy getting some love in the arms of a man.
Een Siberische husky kan het nog het best omschreven worden als een schaap in wolfskleren. Een schaap, want eigenlijk is het een fascinerend wezen met een open en vriendelijk karakter. Net zoals een schaap houdt hij ervan om in groep te zijn. Zijn wolfskleren? Die maken hem net zo enig. Hij meet gemiddeld tussen 50 en 59 centimeter (schofthoogte) en weegt 17 tot 27 kilogram. Zijn snelle voetjes en elegante pasjes vallen al snel op. Verder doet hij gewoon denken aan een wolfachtige: een schaargebit, middelmatig en driehoekige oren, goed behaard en amandelvormige ogen zijn slechts enkele van zijn kenmerken. Zijn staart is dik behaard en doet dan weer meer denken aan die van een vos. Zijn vacht bestaat uit een dikke ondervacht en een harde bovenvacht.
Historisch gezien was er vooral aandacht naar de sterke eigenschappen van de husky en dat merken we ook aan zijn uiterlijk: alle kleuren komen voor en zelfs Siberische husky’s met twee verschillende ogen zijn geen uitzondering. Het lijkt wel alsof er bij iedere unieke persoonlijkheid ook een unieke husky aan te pas komt. Misschien is het net dat wat de Siberische husky zo fijn maakt: jouw vriend kan je tussen honderden exemplaren altijd weer herkennen. Niet alleen omwille van zijn karakter, maar ook gewoon door zijn afwijkende fysionomie.
beautiful husky dog in the autumn garden
"Bi-eyed Siberian Husky with snow nose.  Three months old.  One blue eye, one brown eye.See more shots of this model:"
De Siberische husky heeft een zogenaamde dubbele vacht. Zijn ondervacht is vrij dicht, zacht en donzig, maar toch voldoende lang om de bovenvacht te ondersteunen. Zijn bovenvacht heeft een gladde samenstelling en is doorgaans middellang. Van nature uit onderhoudt de Siberische husky zijn eigen vacht. Loskomende haarplukken zal hij heel vaak zelf lostrekken, alhoewel hij natuurlijk niet overal bij kan. Over het algemeen wordt aangeraden om deze hond wekelijks te borstelen. Het is hierbij van belang dat je hem als puppy al aan dat borstelen laat wennen. Vergeet zeker ook niet de langere haarplukken tussen de tenen te knippen. Tijdens de rui kan je het borstelen dan weer opschroeven tot een dagelijkse borstelbeurt. Dat hoeft uiteraard geen uren te duren, maar eens kalm borstelen kan nooit kwaad. Vooral wanneer de husky veel binnen slaapt is het belang van een borstelbeurt groter, aangezien hij dan sneller, heftiger en vaker ruift.
Three dogs Siberian husky in nature
Het bijzondere aan de Siberische husky is dat hun krachtige eigenschappen niet helemaal in hun persoonlijkheid wordt vertaald. Zo zijn ze over het algemeen heel zachtaardig, vriendelijk en betrouwbaar. Toch heeft de Siberische husky wel degelijk een en ander weten over te houden uit zijn periode als werkhond. Zo heeft hij bijvoorbeeld een zeer sterke wil, kan hij heel koppig zijn en houdt hij ervan om zelfstandig door het leven te gaan.
Zijn geschiedenis als sleehond heeft hem dan weer een sociaal karaktertrekje opgeleverd: als geen ander is hij verknocht aan zijn soortgenoten. Een Siberische husky houdt er niet van om alleen te zijn en wordt daarom best samen met een andere hond gehouden. Een waakhond is hij dankzij zijn sociaal karakter zeker niet: een inbreker zal hij liever hartelijk begroeten dan aanvallen. Bovendien impliceert dit ook dat de husky’s echte roedeldieren zijn die houden van gezelschap. In zo’n roedel heeft iedere hond zijn eigen rol en ook dat herkennen we aan de Siberische husky: de ene hond zal een dominant karakter hebben, terwijl de andere eerder speels of onderdanig is. Een speelse husky is dan ook meestal speels tot hij erbij neervalt. Weet dan ook dat iedere Siberische husky zijn eigen persoonlijkheid heeft en dat je daar maar best mee om leert gaan.
De koppigheid van de Siberische husky heeft al menig baasje kopzorgen op weten te leveren. Een husky kende van oorsprong commando’s om de roedel op de goede weg te houden. Commando’s zonder reden of nut? Die zijn hem vreemd. Vooral wanneer je hem iets wil aanleren kan dat snel botsen met zijn koppigheid, zeker indien hij het nut er niet van inziet.
Samengevat: de Siberische husky is een fascinerende hond met een gigantisch doorzettingsvermogen. Hij heeft zijn eigen koppig karaktertje en brengt de tijd graag door met een soortgenoot. Eenmaal je zijn vertrouwen gewonnen hebt, dan is dat vertrouwen ook écht wonderbaarlijk. Toch hoeft het niet verwonderlijk te zijn dat zijn jachtinstinct en zelfstandig karaktertrekje soms opnieuw de bovenhand haalt.

© 2020 Honden.be Alle rechten voorbehouden.