Lang geleden in 624 na Christus deed het verhaal in China de ronde dat de Shih Tzu hondjes dienden als herinnering aan de God van de kennis: Manjusri (Boeddha). Deze God zou altijd een klein hondje bij zich hebben dat in een leeuw kon veranderen wanneer er gevaar dreigde, om zijn meester te beschermen. In Tibet werden deze hondjes ook als ‘heilig’ beschouwd. De geesten van overleden priesters zouden reïncarneren in deze honden, die als hoger doel hadden Boeddha te beschermen. Ook dachten de Tibetanen dat de hondjes geluk brachten wanneer je er één cadeau kreeg. De hondjes werden daarom ook nooit verkocht en alleen weggegeven. De naam die het hondenras kreeg: Shih Tzu, betekent Tibetaans leeuwhondje. Hoe mooi deze legendes ook zijn, de Shih Tzu is reeds een eeuwenoud ras met een lange ontstaansgeschiedenis.

De Shih Tzu honden werden door Tibetaanse monniken in de vroege 17e eeuw gefokt in hun kloosters. Alleen geestelijken en keizerlijke families mochten een Shih Tzu in hun bezit hebben, omdat dit volgens de Tibetanen het enige dier was dat Boeddha vergezelde in zijn ultieme zoektocht naar verlichting. Doordat de Shih Tzu’s later cadeau werden gegeven aan Europese reizigers, werd dit ras geëxporteerd naar Europa. Tijdens de Ming-dynastie (1368-1644) in China zijn de Shih-Tzu’s zoals wij die nu kennen ontstaan. Deze rashonden werden gebruikt als schoothondjes voor koninklijke of keizerlijke families en waren te herkennen aan het opmerkelijke staartje op hun hoofd.

Toen de Britten de Ming-dynastie binnenvielen, plunderden zij de paleizen en werden de meeste Shih-Tzu’s gedood of alleen achtergelaten. Uiteindelijk bleven er slechts 14 Shih Tzu’s over waar alle nu levende Shih Tzu’s uit zijn ontstaan. In 1935 werd het hondenras, toen de Lhassaleeuwenhond genoemd, extreem populair. Uiteindelijk ontstonden er twee rassen die extreem veel op elkaar leken: de Lhassa-apso hond en de Shih-Tzu. Deze laatste was kleiner en had een korte neus. Rond 1952 probeerden de mensen in Europa een mix te creëren van een Shih Tzu en een Pekinees. Dit was echter verboden, omdat het ras puur moest blijven. Tot op de dag van vandaag is het ras nog steeds extreem populair in zowel België als Nederland.

Een Shih Tzu heeft over het algemeen een lange, weelderige vacht en een ronde kop met een wipneus. Deze neus is maximaal 2,54 cm. lang. Ook hebben de hondjes vaak een baard en een lange snor. De hond heeft grote, donkere ogen in een chrysant-achtig gezicht, die redelijk ver van elkaar vandaan liggen. Een Shih Tzu heeft lange oren waar ook haar op groeit. De zwierige staart is hoog aangezet. Deze pluimstaart wordt stoer over de rug van het hondje gedragen. Veel Shih Tzu’s zijn te herkennen aan hun gebit: zij hebben regelmatig een over- of onderbeet. Ook kan het voorkomen dat er een aantal tandjes ontbreken in het gebit. De Shih Tzu heeft een schouderhoogte van maximaal 26,5 centimeter. Het gewicht van dit ras kan schommelen tussen de 3 en 8 kilogram.

Hondenbezitters die geen shows willen lopen met hun Shih Tzu, kiezen er vaak voor om de vacht van hun hond te coifferen. De vacht is dan vrij dicht en daaronder zit een goede ondervacht. De vacht mag na coifferen niet gekruld zijn en de lange haren op het hoofd kunnen worden vastgebonden met een haarelastiek.

De vacht van een Shih Tzu vereist de nodige aandacht. Een Shih Tzu met lang haar moet om de dag geborsteld worden. In de oren van de hond groeit ook haar dat regelmatig bijgeknipt moet worden om oorontstekingen te voorkomen. De haren kunnen voorzichtig verwijderd worden met de hand of met een pincet. Daarnaast moeten de baard en de snor van het hondje ook worden bijgeknipt. Als dit niet gebeurt blijven er etensresten in hangen, die altijd verwijderd moeten worden. Kuis dus regelmatig de snoet van je hond. De langharige vacht van een Shih Tzu wordt voor fokkers in alle kleuren toegestaan. Beige, zwart met rood of bruin met wit, alles kan. Vanuit de fokkers gezien is het echter wel het ultieme schoonheidsideaal om een Shih Tzu te fokken met een witte bles op het voorhoofd en een wit uiteinde aan de staart.

De Shih Tzu is een lief, klein sacochenhondje met een zeer eigenwijs karakter. Daarom is het van belang een Shih Tzu pup consequent op te voeden en duidelijke regels te stellen. Dit ras is het meest extraverte ras van alle Aziatische honden. Shih Tzu’s zijn lekker levendig, vriendelijk en vrolijk, maar op gezette tijden ook arrogant en koppig. Het ene moment kunnen ze je overstelpen met liefde, terwijl ze het andere moment heel fier kunnen zijn en respect van hun baasje eisen. ‘Eerst netjes vragen, anders doe ik het niet,’ lijken ze weleens te denken. Doordat ze zo speels en actief zijn passen deze hondjes prima binnen een gezin met kinderen die spelletjes met ze doen. Een Shih Tzu lijkt nooit moe te worden van het buiten rennen en spelen.

Shih Tzu’s zijn over het algemeen erg intelligent. Ze kunnen snel nieuwe zaken aanleren, maar alleen als ze daar zelf zin in hebben, natuurlijk. Wat prima werkt is het belonen van goed gedrag met snoepjes. Zo leert de Shih Tzu wat de regels zijn. Dit ras is overigens dol op mensen. Ze zijn zo kurieus en enthousiast dat ze het bezoek met een kwispelend staartje zullen ontvangen. Ze trekken graag alle aandacht naar zich toe. Soms prefereren ze zelfs liever het gezelschap van mensen dan van andere dieren, maar uiteindelijk zullen ze zich aan elke gezinssituatie met andere huisdieren, aanpassen.

Een Shih Tzu is zeer alert. Wanneer er bezoekers voor de deur staan zal het hondje al snel gaan blaffen om zijn baasje hiervan op de hoogte te stellen. Het hondje zal echter nooit zomaar iemand aanvallen. Als de Shih Tzu van slag is door bijvoorbeeld een harde knal, werkt het het beste om hem of haar even in je armen te houden en het hondje op fluistertoon gerust te stellen.