Shar Pei

  • 20 - 27 kg
  • 46 - 51 cm
  • CN
post.title
Hoewel zijn stille karakter misschien anders doet vermoeden, is de Shar-Pei een zelfverzekerd, koppig en intelligent ras dat bovendien enorm toegewijd is aan zijn familie en/of verzorgers. Zijn eigendom, terrein en mensen bewaken is dan ook een koud kunstje voor deze hond. Toch is deze rimpelige vriend geen hond waar zomaar iedereen mee overweg kan. Een ervaren trainer die hem kan opvoeden zonder dat hij zich verveelt, is dan ook zeker geen overbodige luxe.
Shar pei puppy looking at the camera
Wetenschappers hebben het vermoeden dat de Shar-Pei al eeuwen geleden in Zuid-China is ontstaan. Zo vonden archeologen in beeldhouwkunst die dateert uit de Han-dynastie (200 jaar voor Christus) al een hond die sterke gelijkenis treft met die van de Shar-Pei. Later bewijsmateriaal werd er gevonden in een 13e-eeuws document waarin eveneens wordt verwezen naar een gerimpelde viervoeter.
In eerste instantie werden Shar-Pei gebruikt als boerderij- en werkhonden. Ze werden ingezet om eigendommen en vee te bewaken, om te jagen en om vee kuddes te hoeden. Bovendien geloofden mensen er in dat de paarse tong en rimpelige huid boze geesten kon verjagen. Zodoende werd de hond niet alleen gezien als waak- en werkhond, maar ook als een soortement huishoudelijke beschermheer.
Naast werkhond werd de Shar-Pei ook veelal gebruikt als vechthond. De losse huid met de vele plooien en de ruwe vacht maakten het de tegenstander moeilijk om ze vast te nemen.
Jaren later, na de communistische machtsovername in het begin van de 20e-eeuw werd het voor de Shar-Pei behoorlijk penibel. Omdat in de Volksrepubliek China honden werden gezien als een symbool van een decadent verleden, werden rond 1950 praktisch bijna alle honden van dit soort weggenomen en, in de meeste gevallen, uitgeroeid. Slechts enkele Shar-Pei hadden geluk en bleven ongedeerd over op het platteland, in Hong Kong (toen nog onder Brits heerschap) en in Taiwan. Daarnaast werden enkele individuen in 1966 naar de Verenigde Staten geëxporteerd waardoor er in feite juist op het nippertje werd voorkomen dat het ras volledig uit zou sterven.
Cute sharpei puppy
Bij de Shar-Pei denken we vrijwel direct aan het losse en gerimpelde vel van deze viervoeters. Het is dan ook niet voor niks dat veel mensen een Shar-Pei puppy als het schattigste ooit omschrijven. Toch schuilt er achter die schattigheid een hond met een sterk en onafhankelijk karakter waardoor het houden van een Shar-Pei dan ook zeker niet voor iedereen is weggelegd.
De Shar-Pei heeft geen erg positieve reputatie. Ze zouden agressief zijn tegenover mensen en niet betrouwbaar zijn. Dit is echter onjuist. Door middel van de juiste opvoeding en een vroege en regelmatige socialisatie leert de hond te herkennen wat normaal is en wat bedreiging is. Het is dan ook raadzaam om een Shar-Pei bij een fokker te kopen die de puppy’s bij zich thuis in een huiselijke omgeving opvoedt en waar ze in aanraking komen met veel verschillende mensen, ervaringen en geluiden.
Komt de hond bij een dergelijke fokker vandaan en blijft hij nog steeds stabiel en sociaal nadat hij is overgeplaatst naar zijn nieuw thuis, dan kan de Shar-Pei een uitstekende gezinshond zijn. Ook kinderen zullen in deze situatie geen probleem vormen mits ze oud genoeg zijn om te begrijpen hoe ze de hond met voldoende respect en afstand moeten benaderen. De Shar-Pei staat niet bekend om zijn grote knuffelvermogen. Hoewel zijn rimpels hem erg knuffelbaar eruit laten zien, hoef je dus geen grote knuffelsessies met deze hond te verwachten.
Shar Pei puppy sleeping on the floor
Shar Pei puppy standing
Een Shar-Pei is een waar gezelschapsdier. Qua ruimte maakt het hem weinig uit of hij nu in de stad woont of op het platte land, als er maar genoeg aandacht aan hem geschonken wordt en hij in contact komt met voldoende mensen. Van een leven in een kennel of buitenverblijf waarbij hij nauwelijks in menselijk gezelschap vertoeft wordt de Shar-Pei doodongelukkig.
De verzorging daarentegen stelt eigenlijk nauwelijks eisen. Hoewel veel mensen denken dat de huid tussen de rimpels dagelijks goed schoon dient te worden gehouden is dit eigenlijk niet waar. Bij een gezonde Shar-Pei volstaat zo nu en dan een bad en een wekelijkse borstelbeurt volledig. Echter bestaan er uitzonderingen. Zo zijn sommige Shar-Pei gevoelig voor huidproblemen waardoor ze bijvoorbeeld wekelijks gewassen moeten worden en de huidplooien goed drooggehouden moeten worden geveegd om infecties en ontstekingen te voorkomen.
Een belangrijk punt dat niet overgeslagen mag worden tijdens de verzorging van de Shar-Pei is het schoonmaken van zijn oren. Omdat deze klein, strak en driehoekig zijn is dit een plek waar vuil en viezigheid zich makkelijk kan ophopen. Door de vorm kan de luchtstroom in de smalle gehoorhang bovendien slecht circuleren waardoor de kans op chronische oor problemen toeneemt. Hoewel het schoonmaken van de oren niet het makkelijkste karweitje is, zal dit toch regelmatig moeten gebeuren zodat bacteriën en schimmels geen kans krijgen. Leer hem daarom al van jongs af aan deze procedures te accepteren.
Helaas kent de Shar-Pei veel gezondheidsproblemen waar (toekomstige) eigenaren ernstig rekening mee dienen te houden. Aandoeningen als heup- en elleboogdysplasie, hypothyreoïdie, oogproblemen, patella luxatie, allergieën en infecties van de huidplooien zijn bij veel honden van dit ras dan ook aan de orde.
Een bijkomend probleem is de Shar-Pei-koorts ziekte. Deze aandoening resulteert in een periodieke koorts (de lichaamstemperatuur kan oplopen tot 41°C) waarbij de spronggewrichten van de hond opzwellen. Vaak gaat deze ziekte gepaard met symptomen als lethargie (slaapzucht), diarree, overgeven en een oppervlakkige en versnelde ademhaling.
Net als bij andere honden en dieren is het dan ook van groot belang om voor een gerenommeerde fokker te kiezen. Deze zal zich inzetten om een zo gezond mogelijke hond te kweken en zijn dieren laten screenen op ziektes, aandoeningen en genetische defecten.
Three young sharpeies on the grass
Portrait of a Shar pei breed dog on a walking on a field. Green grass background
De Shar-Pei is van nature een beetje terughoudend tegenover mensen die hij niet kent en zal dan ook op de achtergrond blijven zodra hij met ze wordt geïntroduceerd. Juist hierom is de eerder genoemde socialisatie op jonge leeftijd uiterst noodzakelijk om te voorkomen dat de hond in dergelijke situaties agressief of territoriaal wordt. Alleen zijn naaste familieleden of verzorgers zal de Shar-Pei dan ook belonen met zijn enorme toewijding. Vreemdelingen of indringers die niet goedgekeurd zijn door de eigenaar zal de Shar-Pei waarschuwen met een diepe grom en, in sommige gevallen, een fysieke aanval wanneer de hint niet direct wordt begrepen. Mede hierdoor is het ras een uitstekende waakhond die alles er voor over heeft om zijn eigendom, terrein en familie te beschermen.
In huis is de Shar-Pei een zeer stille hond. Hij zal dan ook nooit voor niks blaffen tenzij hij aan het spelen is. Blaft de hond op een ander moment, dan is het zeer raadzaam om een kijkje te nemen waarom hij zich meldt.
Omdat de Shar-Pei vroeger veelvuldig werd ingezet in de jacht en tijdens hondengevechten stelt hij het gezelschap van andere honden niet op prijs. In tegendeel zelfs: het ras raakt snel opgewonden en agressief tegenover andere honden, hoe klein of groot deze ook zijn. Een stevig omheinde tuin is dan ook zeker een must om te voorkomen dat de hond andere honden zal aanvallen.

© 2020 Honden.be Alle rechten voorbehouden.