De Saarlooswolfhond is een relatief jong ras, afkomstig uit Nederland. De hond heeft veel weg van een wolf en staat in zijn karakter ook nog dicht bij de natuur. Het is geen ras voor een beginner. Deze zelfstandige en terughoudende hond heeft een baas die stevig in zijn schoenen staat en rekening houdt met zijn natuurlijke karakter.

De Saarlooswolhond is vernoemd naar de uitvinder van het ras, Leendert Saarloos. Saarloos wilde een betere versie van de politiehond creëren. De Duitse Herder vond hij te nerveus en te bijtgraag. In 1923 kruiste Saarloos een Duitse herder met een wolvin. Vervolgens werden deze pups weer gekruist met hun vader. In 1963 werden de nakomelingen opnieuw gekruist met een wolvin. Hierdoor kregen de pups een meer wolfachtig en terughoudend karakter. Echter bleek de vluchtdrift van de wolf sterker een erfelijk effect te hebben dan de aanvalsdrift van de Duitse herder, waardoor de Saarlooswolfhond niet geschikt was als politiehond. Het waren wel stabiele en voorzichtige honden, waardoor het een goed ras was om op te leiden als blindengeleidehond. Echter werden er meer wolvinnen in het ras gekruist om inteelt te voorkomen. Hierdoor werd het ras nog wat terughoudender en meer wolfachtig van karakter, waardoor ze niet langer geschikt waren als gebruikshond. De Saarlooswolfhond wist met zijn uiterlijk en wolfachtige karakter wel veel mensen aan te spreken en in 1975 is het ras erkend zonder een specifiek rasdoel. De hond wordt nu voornamelijk als gezinshond aangeschaft.

Zoals aangegeven heeft de Saarlooswolfhond veel weg van de wolf en dat is ook niet zo gek aangezien er genetisch veel wolf in zit. De hond is slank gebouwd. Bij de teven ligt de schofthoogte tussen de 60 en 70 centimeter. Reuen zijn iets groter met een schofthoogte tussen de 65 en 75 centimeter. De reu weegt ongeveer 38 kilo, een teef is zo’n tien kilo lichter.

De Saarlooswolfhond heeft een stokharige vacht in de volgende voorkomende kleuren: wolfsgrauw, bosbruin, crème of wit. De meeste Saarlooswolfhonden hebben een wolfsgrauwe of bosbruine kleur. De vacht is dicht die bestaat uit een wollige ondervacht en een stugge bovenvacht. De staart heeft een volle beharing. De kop heeft net zo’n aftekening als een wolf. De ogen hebben bij voorkeur een gele kleur.

De vacht van de Saarlooswolfhond heeft niet veel verzorging nodig. Om losse haren te verwijderen is het nodig om de hond regelmatig te kammen. Hiervoor kan het beste een herdersharkje gebruikt worden. In de ruiperiode verhaart de hond flink, borstel de hond dan dagelijks. Nog handiger dan borstelen is om de hond met water te spoelen tijdens de ruiperiode. Zo worden de losse haren eruit gespoeld en worden er geen haren losgetrokken.

De Saarlooswolfhond heeft een gemiddelde tot ruime bewegingsbehoefte. Wanneer de hond voldoende beweging krijgt, is hij in huis rustig. Naast wandelen kan de hond ook prima aangeleerd worden om naast de fiets te lopen. Het jachtinstinct is nog sterk aanwezig, let hier dus goed op in losloopgebieden. Daarnaast hebben ze van nature een vluchtdrift. Onaangelijnd kunnen ze dus de benen nemen bij gesignaleerd gevaar. Wanneer het een keer niet uitkomt om met de hond een lange wandeling te maken, zullen ze zich over het algemeen prima aanpassen.

Sommige Saarlooswolfhonden vinden het leuk om met hun baas sportieve activiteiten te ondernemen, zoals canicross, behendigheid of speuren. Echter is niet iedere Saarlooswolfhond hiervoor geschikt. Ook zal niet iedere Saarlooswolfhond achter een bal willen aanrennen.

De Saarlooswolfhond is een relatief gezond ras. Ondanks zijn grootte kunnen ze toch wel dertien tot veertien jaar worden. Mogelijk hebben de genen van de wolf gezorgd voor een goede verversing van de zwakkere genen van de Duitse Herder.

De Saarlooswolfhond is een intelligente, voorzichtige, zelfstandige en terughoudende hond. Hij is attent, heeft een goede neus en is lief en trouw voor het gezin. Het ras is geduldig met kinderen en ze blaffen weinig. Het is belangrijk om de hond vroeg te socialiseren, zodat hij uitgroeit tot een evenwichtige, stabiele hond. De socialisatie bij dit ras is extra belangrijk vanwege het terughoudende en vluchtige karakter van de hond. Zorg ervoor dat de pup op een positieve manier kennis maakt met allerlei soorten situaties, mensen en dieren. Als de hond hiermee goed gesocialiseerd wordt zal de omgang met kinderen en dieren over het algemeen geen problemen opleveren. Ten opzichte van vreemde personen of in vreemde situaties zullen ze zich vaak wat terughoudend opstellen.

De Saarlooswolfhond is aanhankelijk en trouw naar de baas. De Saarlooswolfhond heeft een opvoeder nodig die consequent en duidelijk is, maar daarnaast ook geduldig is. Hij leert gemakkelijk commando’s, maar dat betekent niet dat hij die altijd op zal volgen. Het zelfstandige karakter van de wolf zit er sterk in en dit maakt dat ze soms ook een andere keuze kunnen maken dan het opvolgen van het commando. De baas moet zelfvertrouwen en rust uitstralen, dan voelt de hond zich veilig. Er is wederzijds respect nodig om een goede band tussen baas en hond op te bouwen.

De Saarlooswolfhond heeft extra aandacht nodig in het opbouwen van alleen zijn, hij is erg gehecht aan het gezin. Leer dit de jonge hond aan in kleine stapjes en breidt het steeds verder uit. Sluit de hond niet op in een bench of te klein hok, de hond zal er alles aan doen om eruit te breken. Ook heeft het ras een neiging om te slopen, leer hem goed waar hij wel en niet op mag kauwen. Train de hond daarnaast er ook in dat hij niet achter joggers, fietsers of rennend wild gaat in verband met zijn sterke jachtinstinct.

De Saarlooswolfhond is niet een hond voor beginners. Vereiste kennis over het karakter is nodig, omdat er veel wolf in de hond zit. De Saarlooswolfhond heeft daardoor een andere aanpak nodig dan het gemiddelde andere ras. Ga met de hond op puppycursus en kies ook voor een hondenschool waar ze ervaring hebben met dit soort rassen. Kies voor een fokker die de honden goed socialiseert in de eerste weken. Wanneer men zich goed voorbereid en de hond biedt wat het nodig heeft, zal de pup zich ontwikkelen tot een heel fijn gezinslid.