De voorouders van de rottweiler behoren tot een van de oudste hondenrassen die we kennen en dienen al millennia de mens. Waren het vroeger veedrijvers en wakers, tegenwoordig is de wakende kant meer ontwikkelt. Het zijn imposante honden, sterk gespierd maar met een zacht hart. Wie een rottweiler in zijn diepbruine ogen kijkt, ziet een zachtmoedige, intelligente en een onverschrokken blik. Liefkozend worden ze rotties genoemd. Het ras heeft een slechte bijnaam gekregen en zou bijtgraag zijn, maar zoals voor ieder hondenras geldt, geldt ook bij de rottweiler: zo hond, zo baas.

Rottweilers stammen af van de molossers, een mastiff-achtige hond. De Romeinen gebruikten deze honden als waak- en vechthonden maar ook als drijfhonden voor de kuddes consumptiedieren die hen vergezelden op hun oorlogen om Europa te overwinnen. Deze oorlogen kostten vele jaren en de teefjes werden vaak en passant gedekt door dorpshonden van de overwonnen gebieden. Over de Alpen waar de Romeinden doorheen trokken lag een van deze gebieden in het zuiden van Duitsland waar de Romeinen nederzettingen stichtten. Ze bouwden er hun typerende villa’s met daken van rode tegels. De nederzetting groeide, de Romeinen met hun honden werden Duitsers met hun honden en meer dan 600 jaar later, werd er een nieuwe kerk gebouwd. De bouwlieden ontdekten onder de grond de rode daktegels van de oude Romeinen en het dorp werd hiernaar vernoemd: Rote Wil, wat verbasterde tot Rottweil.

De inmiddels wat kleinere mastiff-achtige honden werden in de omgeving vooral ingezet om vee van de dorpen naar de verderop gelegen slachthuizen te drijven. Bij de slachthuizen werden hondenkarren volgeladen met vlees en door de rottweilers weer terug naar huis getrokken. Om het verdiende geld van het verkochte vee veilig te stellen, kregen de rottweilers de buit in een zakje om hun nek. Niemand behalve de eigenaar had het lef de honden hun geld af te pikken.

Met de komst van de trein verdween de noodzaak het vee te drijven naar de slachthuizen en de rottweiler werd overbodig, maar de slagers bleven de hond met de brede borstkas wel als trekhond gebruiken vandaar dat hij de Rottweiler Metzgerhund (slagershond uit Rottweil) genoemd werd. Op de hondententoonstelling in het Duitse Heilbronn in 1882 was er nog maar één rottweiler-achtige hond. Net na de eeuwwisseling werd de rottweiler en leonberger-club opgericht en de rasstandaard van de rottweiler vastgesteld en in 1921 werd de ADRK (Allgemeiner Deutscher Rottweiler Klub) opgericht.

De populariteit van de rottweiler nam vooral na de tweede Wereldoorlog toe, mensen wilden de hond graag hebben vanwege zijn grote gehoorzaamheid. Helaas nekte deze razende populariteit het ras. Allerlei malafide fokkers stortten zich op het ras om er maar geld aan te verdienen wat tot slechte karakterhonden leidde waardoor de rottweiler uiteindelijk in veel landen op de zwarte lijst van bijthonden is komen te staan. De hond moet in veel landen in het openbaar een muilkorf om. Fokkers doen er op dit moment alles aan om die karakterhonden met grote gehoorzaamheid van vroeger weer terug te fokken.

De rottweiler valt in de subsectie van de mastiffs uit de sectie berghonden en molossers, van de tweede rasgroep van schnauzers, pinschers en molossers.

Het is een grote hond en de reu kan richting 70 centimeter gaan wat schofthoogte betreft. De teefjes blijven wat kleiner en worden maximaal 65 centimeter. De reu weegt zo’n 50 kilo en het teefje zo’n 42 kilo.

Het algemene voorkomen van de hond is vierkant en de kop hoort breder dan lang te zijn. De neusdop moet niet rond zijn, eerder ovaal met grote neusgaten. De kaken horen breed en sterk te zijn. De oren moeten hoog aangezet zijn en mogen in een driehoek naar voren vallen zoals knoporen. De borstkas moet breed zijn. De nek behoort sterk te zijn net als de rug. De staart is lang en in het verlengde van de rug, maar staat niet rechtop. (Tot 2006 was couperen in België van de staart en oren nog toegestaan) De voorpoten staan breed uit elkaar in goede verhouding tot de borst. Als de hond draaft, moet dit energiek zijn met grote passen en blijft de rug stabiel. Het vel van de rottweiler mag geen rimpels vertonen ook niet op zijn kop, behalve bij bepaalde uitdrukkingen op het voorhoofd. De vacht van de rottweiler is glad maar mag iets langer zijn bij de achterpoten.

De neusdop en lippen horen altijd zwart te zijn en de ogen donkerbruin met bruine wenkbrauwvlekjes erboven. De rottweiler heeft een zwart dek en is roest- of mahoniebruin op: poten, keel, snuit, wangen en onder zijn staart en hij heeft twee borstvlekken.

De rottweiler is een stokharige hond. Er zijn bij honden drie vachtsoorten: langharig, middellangharig en kortharig. Deze honden met kort haar verdelen we in drie vachttypen. Je hebt de ruwharige vacht, de korte stokharige vacht en de gladharige vacht. De stokharige vacht heeft een ondervacht met er bovenop dekharen van korte lengte. De rottweiler is zo’n hondenras.

Hij verwisselt twee keer per jaar van vacht. In de herfst zal de rottweiler zijn zomervacht inwisselen voor een wintervacht om dit in de lente weer andersom te doen, dan verliest hij zijn dikke wintervacht om plaats te maken voor een dunne zomervacht.

Het onderhouden van de vacht van een rottweiler is niet zoveel moeite. De vacht reinigt zichzelf zoals bij alle honden en als je de hond te veel borstelt kan hij blijven verharen, een fenomeen dat we permanente rui noemen. Dit komt dan doordat je met borstelen ook gezonde haren eruit borstelt die vervangen worden door een soort reservehaar, wat dof is en weer snel uitvalt, waardoor jij weer gaat borstelen om die losse haren eruit te borstelen en daarmee zit je in een vicieuze cirkel en komt je hond dan in permanente rui. Natuurlijk kun je best je hond eens borstelen vooral ook voor de socialisatie. Neem dan een universele borstel en druk niet te hard.

Vind je al die uitvallende haren maar vervelend? Dan kun je je hond leren de stofzuiger te accepteren. Je kunt dan voorzichtig de hond helemaal stofzuigen en zo de loszittende haren verwijderen zonder dat je de huid stimuleert foute haren te maken. De hondenkop doe je beter niet, omdat de huid daar dun is en mogelijk kan beschadigen door de zuigkracht van de stofzuiger. Pas ook op bij de oren en genitaliën uiteraard.

Lukt dat niet dan kun je je hond wassen zonder zeep. Gewoon afspoelen met lauwwarm water, dan verwijder je al heel veel haren. Of je kunt in een trimsalon de hond laten ontwollen. Dat wordt in de regel gedaan door baden met een speciale shampoo en door blazen met de waterblazer.

Als je puur naar het karakter van de rottweiler kijkt, nog voor er een mens aan te pas is gekomen om hem af te richten dan zie je een hond die kalm, zelfverzekerd en dapper is. Hij is wat terughoudend en kijkt bij vreemden even aan wat hij met ze kan, eer hij vrienden met hen wordt. Voor zijn baas is hij een heel lieve en waakzame hond. Hij is intelligent en leert en werkt graag… voor een baas met een consequente en strenge leiding.

De rottweiler kan erg eigenwijs zijn en pakt zijn kans als je de leider niet bent. Straffen moet je een hond nooit door pijn doen uiteraard. Negeer eerder slecht gedrag en beloon positief gedrag, maar bij een rottweiler helpt straffen met pijn al helemaal niet omdat ze pijn negeren en keihard zijn voor zichzelf.
Voor puppy’s is het belangrijk dat ze vroeg socialiseren en aan allerlei indrukken en mensen worden blootgesteld en zodoende prettige honden worden.

Voor kinderen zijn de honden in de regel erg lief. Het probleem is dat hun grote postuur een hinder is. Een kind dat nog maar net kan lopen heeft maar een klein duwtje nodig om te vallen en rottweilers zijn geen elegante honden. Rottweilers hebben ook de neiging om in te grijpen in wat zij zien als een ruzie. Als kinderen spelen met bijvoorbeeld vriendjes en een rottweiler denkt dat er ruzie is in de meute kan hij ingrijpen om de rust in de meute te doen terugkeren. Het is daarom van groot belang kinderen te leren hoe ze om moeten gaan met honden in het algemeen en rottweilers specifiek.
Rottweilers kunnen goed met andere huisdieren als ze aan hen gewend zijn. Nieuwe huisdieren of huisdieren van anderen zal hij accepteren als je hem goed begeleidt. Buitenshuis is het het best je rottie aan de lijn te houden, omdat andere honden kunnen reageren op het imposante postuur van de rottweiler.