Een schattig snuitje, klein lichaampje en kwispelend staartje passen in het beeld van de mopshond. Echter, vergis je niet, het kleine dier zorgt met zijn charme en humor voor veel amusement in het dagelijks leven van zijn of haar baasje. De populariteit van de mopshond is van alle tijden. Zo was hij vroeger de huishond van de Oranjes en tegenwoordig populair bij grote sterren, zoals George Clooney en dj Hardwell.

De mopshond is al eeuwen lang geliefd onder hondeneigenaren over de hele wereld. Ook al wordt de mopshond als Engels hondenras gezien, liggen zijn wortels in China. De mops is meer dan 2000 jaar geleden uit dog-achtige honden gefokt en het houden van zo’n hondje was in het Keizerrijk van China in die tijd een heus privilege. Vandaar dat de mops gezien werd als keizerhond en alleen de keizer hem mocht bezitten en aanraken.

Met de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), kwam de mopshond rond 1500 naar Nederland. Ook hier veroverde het charmante, kleine dikkopje al snel veel mensen uit de hoge stand en kwam terecht bij veel dames van adel. De mops werd zelfs de huishond van Willem van Oranje. Toen de adellijke huizen tijdens de industrialisatie steeds meer vervielen, raakte de mopshond enigszins in vergetelheid, maar maakte rond 1900 in Groot-Brittannië een terugkeer. Het was aan de Britse fokkers te danken dat het ras niet is uitgestorven en hoewel er door de jaren heen een aantal vooroordelen zijn ontstaan over het uiterlijk en gedrag van de hond, is het dier nog steeds zeer geliefd.

Een mopshond is een zeer compacte hond en zijn kleine lichaam bevat veel sterke spieren. Hij heeft een rechte rug en meestal geldt dat wat de mops in beenlengte heeft, hij ook aan ruglengte moet hebben. De kleine hond heeft een ideaalgewicht van tussen de 6,3 en 8,1 kilogram en de schofthoogte hoort niet hoger te zijn dan slechts 35 centimeter.

De term dikkopje is afgeleid van de kleine lichaamsgrootte, waardoor zijn hoofd er misschien wat groot uit kan zien. Verder is het hoofd van de mops kenmerkend aan de platte neus met vrij open neusgaten, wat in 2010 uit de standaard is gehaald. De platgedrukte neus zorgt eveneens voor veel rimpels in het gezicht. Soms heeft de mops hierdoor een droevige blik in zijn donkere, ronde ogen doordat deze sinds de verandering in 2010 niet meer naar voren uitpuilen. De kleine oren van de mopshond vallen naar voren waarbij het puntje van het oor dicht bij de ronde kop ligt, wat de knopoor genoemd wordt. Ook kan de mops een rozenoor hebben, waarbij de oren naar achter gevouwen zijn en je in het oor kan kijken.

Het lichaam van de mops is kort en eindigt met een eveneens kort, vaak gekruld, staartje. Zijn lichaam is bedekt met een gladde vacht met korte en zachte haartjes. De mopshond kan in de kleuren zwart, zilvergrijs, abrikoos en beige voorkomen, waarbij de aftekeningen van het hoofd, de snuit, oortjes en voetbedjes in duidelijk contrast met de basiskleur staan. Tegenwoordig wordt er ook geprobeerd om andere kleurvarianten te verkrijgen, maar hij wordt dan niet erkend als echte mops.

De term keizerhond komt ook tot zijn recht bij de mopshond, die een goede verzorging vereist. Voeding speelt een belangrijke rol in de verzorging van het dier, wat moet bestaan uit een hoog vleesaandeel, een beetje groente en kleine hoeveelheden graan, waarnaast suiker vermeden moet worden. Een gezond voedingspatroon is van belang voor het verkrijgen van de benodigde voedingsstoffen en vitaminen, maar eveneens om ervoor te zorgen dat jouw hond niet te zwaar wordt, wat een risico is bij mopshonden. Bij overgewicht kunnen mopshonden diverse lichamelijke klachten oplopen en daarom is het verstandig het voer over drie maaltijden te verdelen en deze te geven op dezelfde tijdstippen. Door het aanhouden van zo’n schema gaat jouw hond wennen aan de routine en zijn hongergevoel hierop afstemmen. Bovendien moet het voer op kamertemperatuur zijn, waarmee maagproblemen voorkomen worden. Wacht na een maaltijd een tijdje voor je gaat wandelen of spelen om hem de tijd te geven zijn eten te verteren.

De mopshond verliest van nature veel haar en daarom moet hij vaak geborsteld worden. Daarnaast moeten de ogen en oren regelmatig nagekeken en schoongemaakt worden. De diepe rimpels op het hoofd moeten ook goed droog en schoongehouden worden.

Verder heeft de mopshond niet veel nodig. Hij vereist niet veel ruimte en beweging en slaapt veel. De mops kan makkelijk worden opgevoed omdat hij goed is in de omgang met mensen. Echter, als baasje moet je wel veel spelen met jouw mops en hem stimuleren lekker te bewegen, omdat hij anders wat lusteloos en ongemotiveerd kan raken. Daarnaast zorgt een wandelingetje en zo af en toe met spelen er tussen door voor de preventie van overgewicht, wat zoals eerder gezegd onwenselijk is. Na alle beweging kan het dikkopje dan lekker uitrusten op de schoot van zijn baasje.

Naast de keizerhond en het dikkopje is er nog een andere bekende term voor de mopshond, namelijk de clown van de hondenwereld. Dit komt deels door zijn “grappige” gezicht, wat diepe rimpels, een platte neus en zwarte ogen bevat. Echter, de mopshond heeft ook een buitengewoon groot gevoel voor humor. Het hondje kan allerlei gekke dingen doen waarmee hij zijn naasten aan het lachen kan maken. Het dier is heel speels en houdt veel van beweging, wanneer dit gemotiveerd wordt. Wat leuk is om te doen met jouw mops, is naar een hindernisbaan gaan, behendigheidsspelletjes te spelen en zelfs een kort fietsrondje te maken. Daarna rust de mops graag uit in zijn bedje, op de bank of op schoot bij zijn baasje, wat vaak gepaard gaat met veel gesnurk. De mopshond kan daarentegen niet echt gezien worden als schoothondje, het beestje kan het ene moment heel rustig zijn, maar het andere moment weer vol leven de aandacht van zijn baasje willen trekken.

Tegenover andere mensen en dieren is de mops altijd vriendelijk en open, maar het hondje houdt vooral veel van zijn baasje en gaat graag overal mee naartoe. De mops kan gezien worden als trouwe metgezel, maar wanneer zijn baasje hem niet genoeg aandacht geeft of wanneer hem iets niet zint, kan de hond ook een eigenwijs dikkopje zijn. Blaffen of agressief gedrag is niet in lijn met het karakter van de mopshond, maar het kan gebeuren dat er irritaties ontstaan wanneer hij andere honden verkeerd inschat. Desalniettemin, de mopshond laat zich daardoor de vrolijkheid en het plezier niet ontnemen.