De Poolse Tatra-herdershond, ontwikkeld door de eeuwen heen in de Tatra-toppen van de Karpaten in Zuid-Polen, is een zeldzaam en bijna tijdloos ras met een uitgesproken persoonlijkheid en een aantrekkelijk uiterlijk. Oorspronkelijk gefokt als voogd en waakhond, neemt dit ras veel van zijn karaktereigenschappen over van zijn drive naar zijn werk. Ondanks hun intimiderende grootte, staan Tatra's bekend als vrij zachtaardig en hebben ze over het algemeen een kalm respect voor andere dieren en mensen. Veel hiervan is te danken aan hun kalmte in het veld, aangezien ze al zo lang als gedomesticeerde dieren als waakzame beschermers van kuddes vee en gezinnen in de regio hebben gestaan. Ze zijn zeer intelligent en strategisch, wat ook een reden is voor hun niet-agressieve gedrag - ze vallen alleen aan als het laatste redmiddel is. Het is bekend dat ze schapen in dichte trossen hoeden en vervolgens als een barrière tussen de kudde en roofdieren staan, waardoor elke kans op aanvallen van buitenaf wordt voorkomen terwijl ze zelf proberen een aanval uit te voeren. Dit kenmerkende gedrag definieert ook hun respect voor hun eigenaren, want hoewel ze van nature zijn opgeleid om vee te beschermen, zullen ze menselijke families hetzelfde accepteren en met ijver de rol van waakhond en voogd spelen, wat problematisch kan worden als ze niet vroeg worden opgeleid, omdat ze gebruiken hun brullende schors om potentiële bedreigingen te intimideren, of ze nu bestaan of niet. Hoewel ze normaal gesproken een kalm, verzameld ras zijn, hebben hun historische taken ze ook behoorlijk onafhankelijk en wilskrachtig gemaakt, dus ze volgen een aanzienlijke training om een gehoorzaam en responsief huisdier te zijn. Maar in tegenstelling tot een grote verscheidenheid aan andere rassen die gemakkelijk gefrustreerd raken als ze te lang onbeheerd achterblijven, vliegt de Tatra meestal redelijk goed solo en zal hij meestal naar eigen goeddunken zowel binnen als buiten zijn waakhond plichten. Vanwege hun grootte en zware dubbele vacht doen ze het over het algemeen beter met gezinnen die grote ruimtes hebben om te rennen en te patrouilleren, actief zijn, ergens wonen dat niet constant warm is en een ervaren, gezaghebbende eigenaar hebben die kan trainen en socialiseren hen. Zelfs met hun waakhond / hoedende / voogd-achtergrond kunnen ze nog steeds fantastische gezelschapsdieren maken in de juiste setting.