De Italiaanse windhond is de kleinste windhond; in feite wordt er naar verwezen als "miniatuur" in grootte. Oude Egyptische kunstwerken tonen honden die erg lijken op Italiaanse windhonden. Ze zijn erg aanhankelijk en actief. Ze zijn oorspronkelijk gefokt voor de jacht, maar het zijn geweldige schoothondjes. Ze moeten binnen of in een omheind gebied worden bewaard; het is bekend dat ze auto's, fietsen en mensen achtervolgen. Ze zijn buitengewoon intelligent, maar ze kunnen moeilijk in te breken zijn. Ze hebben veel liefde en aandacht nodig om gelukkig te zijn. Ze kunnen gevoelig zijn voor insecticiden en bepaalde anesthetica. Het zijn over het algemeen zeer gezonde honden.

Over het algemeen wordt aangenomen dat de naam Greyhound afkomstig is van de Old English grighund. Het woord Greyhound wordt in de Bijbel genoemd. Sommigen zeggen dat het Engelse woord niet de werkelijke grijze kleur weerspiegelt, maar 'eerlijke hond' betekent. De exacte oorsprong van de Italiaanse windhond is onbekend; we hebben echter wel kunstwerken van 2000 jaar oud die het ras weergeven. Er wordt aangenomen dat de Feniciërs de Italiaanse windhond naar Europa hebben gebracht, waar het strikt is ontwikkeld als gezelschapsdier. De Grieken, Egyptenaren en Romeinen gaven de voorkeur aan de hond; in feite hielpen de Romeinen de ontwikkeling van de Italiaanse windhond te cultiveren. Veel royals waren zeer toegewijd aan hun honden van dit ras; Het gerucht gaat dat Frederik de Grote van Pruisen naast zijn geliefde Italiaanse windhond is begraven. Rond 1900 begon het ras zowel in aantal als in populariteit af te nemen. Sommige fokkers probeerden de grootte van de toch al kleine hond te verkleinen; dit leidde ook tot een achteruitgang van de gezondheid van het ras. Italiaanse windhonden werden eind 1800 naar Amerika gebracht en vandaag de dag groeit het ras opnieuw in populariteit.

De Italiaanse windhond is een hond met kleine botten van kleine gestalte. Het hoofd is lang en smal met een snuit die naar een punt toeloopt. De tanden komen samen in een schaargebit. Het heeft middelgrote ogen met oren die langs het hoofd terugklappen. De hond heeft wolfsklauwen die naar eigen goeddunken van de eigenaar kunnen worden verwijderd. De kleur van de Italiaanse windhond is gevarieerd; grijs, leigrijs, rood, reekleurig, blauw, zwart, wit of crème zijn allemaal acceptabel. Italiaanse windhonden kunnen ook wit zijn met markeringen of een kleur met wit op de borst en voeten.

Een voordeel van eigendom van de Italiaanse windhond is het feit dat ze niet veel verliezen. Regelmatig baden is niet vereist; regelmatig poetsen is ook niet nodig. Omdat Italiaanse windhonden de neiging hebben om parodontitis te ontwikkelen, is het absoluut noodzakelijk om hun tanden twee of drie keer per week te poetsen; dagelijks poetsen is het beste om tandvleesaandoeningen te voorkomen. Hun nagels moeten minstens één keer per maand worden geknipt; een goede vuistregel is dat als je hun nagels op de grond hoort klikken, het tijd is om de nagels te knippen. Controleer zijn oren wekelijks op vreemde geuren of roodheid. Reinig het buitenoor met een watje gedrenkt in een zachte reiniger. Het is het beste om een verzorgingsroutine te beginnen wanneer uw Italiaanse windhond een puppy is, zodat hij eraan gewend is. Wekelijkse controles op huiduitslag, zweren of roodheid kunnen u helpen mogelijke infecties in een vroeg stadium op te vangen.