Aloof en goofy, de farao-hond kan worden gedateerd rond 3000 voor Christus. Het gerucht gaat dat de farao-hond teruggaat naar het oude Egypte. Uit recente DNA-analyse is echter gebleken dat het ras zijn oorsprong vindt in Malta. Het ras is in eerdere Egyptische hiërogliefen getoond, wat het idee van de farao-hond die al eeuwen bestaat, kracht bijzet. De faraohond is een gespierd, atletisch ras met een sierlijke pas. Zijn oorspronkelijke doel was om klein wild te volgen door zijn talenten van zicht, geluid en geur te gebruiken. Zijn blik straalt een exotische en vorstelijke uitstraling uit. Hij vindt het heerlijk om te kunnen spelen en heeft intense energiestoten. Dit ras is atletisch en blinkt uit in behendigheid en coursing. Het verzorgen van de farao-hond is relatief eenvoudig vanwege de glanzende, korte vacht. Wekelijks poetsen helpt het gemiddelde verlies te minimaliseren. De farao-hond zou het het beste doen in een leefomgeving waarin aan zijn trainingsbehoeften zal worden voldaan.

De faraohond staat bekend als een ras met een van de oudste reputaties ter wereld. Hoewel het ras in 3000 voor Christus in het oude Egypte is ontstaan, hebben recente genetische tests onthuld dat de farao-hond eigenlijk pas in de 17e eeuw in Malta is ontwikkeld. In het oude Egypte werd dit ras gedocumenteerd en bewaard door middel van hiërogliefen. Er wordt aangenomen dat Fenicische handelaren de farao-hond in Malta hebben geïmporteerd en de zuiverheid door de jaren heen hebben behouden. Het ras werd ook beschreven in een brief uit de 19e dynastie waarin de kenmerkende blos werd benadrukt. De faraohond gloeit en bloost als hij opgewonden raakt. Het heette oorspronkelijk de Kelb tal-Fenek, wat 'hond van het konijn' betekent. De naam was een verwijzing naar het vermogen van het ras om met succes op klein wild te jagen. In de jaren dertig werd de farao-hond in Engeland geïmporteerd, maar de documentatie was schaars en inconsistent voor het ras. In 1963 kwam Pauline Brock thuis met een farao-hond genaamd Bahri of Twinley. Bahri of Twinley bleek de eerste farao-hond te zijn die in Engeland te zien was. In 1967 werden de eerste farao-honden in de Verenigde Staten geïmporteerd. In 1979 werd de faraohond toegelaten tot de klasse Diversen in de AKC. In 1983 werd het ras officieel erkend door de AKC. Hoewel de faraohond niet hoog scoort op de rassen die door de AKC zijn geregistreerd, wordt het nog steeds beschouwd als een heerlijk ras met een diep gevoel voor humor dat zijn familie zeker zal vermaken.

De faraohond is een atletisch, gespierd, middelgroot ras dat zijn behendigheid in het veld laat zien. Zijn uitdrukking is die van scherpe intelligentie. De farao-hond staat bekend als een windhond; Dit type hond gebruikt zijn gezichtsvermogen, geurvermogen en gehoor om effectief op klein wild te jagen. Hij heeft een elegante maar krachtige pas die vastbesloten is om te slagen tijdens de jacht. De oren zijn middelhoog geplaatst en fleuren op bij het geluid van een prooi. De oren worden rechtop gedragen als ze alert zijn en zijn breed aan de basis. De schedel is mager en gebeiteld. De neus van de farao-hond is vleeskleurig en past in de vachtkleur. De nek is mager maar gespierd en de schouders zijn lang, schuin en ontspannen. Met voorbenen die recht en parallel zijn, zijn de voeten stevig en zijn de kussens goed opgevuld. De achterhand is sterk en gespierd. De farao-hond heeft een korte, glanzende, dunne vacht met een verscheidenheid aan kleuren die variëren van kastanje, roodgoud, rijke bruine kleur tot bruin met witte aftekeningen.

De korte en dunne vacht van de faraohond zorgt voor gemakkelijk onderhoud. Wekelijks poetsen met een rubberen curryborstel is ideaal om dood haar te verwijderen. De farao-hond wordt niet als hypoallergeen beschouwd en werpt een gemiddeld bedrag af. Baden wordt alleen aanbevolen als dat nodig is om overproductie van oliën in de huid te voorkomen. De nagels moeten elke 2 tot 3 weken worden geknipt om overgroei of breuk te voorkomen. Tanden moeten wekelijks worden gepoetst om de mondgezondheid te behouden. De farao-hond heeft geen geur. Dit ras heeft veel energie die hij gebruikt om rond te rennen, voorwerpen te achtervolgen en zijn geurtalent te gebruiken. Hij zou profiteren van activiteiten op hoog niveau met intens spel. Deze levendige metgezel profiteert ook van lange wandelingen en joggen in de buurt. Dit ras leeft het beste in een huis met veel bereik buitenshuis om rond te kunnen dwalen. Als hij echter vrij rondloopt, wordt het ten zeerste aanbevolen om een hoog hek te installeren, omdat dit ras grote afstanden kan springen en ervoor kan kiezen om te verkennen en te jagen als het niet wordt beperkt. De farao-hond doet het het beste in een warmer klimaat vanwege zijn dunne vacht. Zijn dieet moet in overeenstemming zijn met de regelmatige voedingsbehoeften van een hond met hoge energie, om ervoor te zorgen dat hij optimaal wordt verzorgd.

De farao-hond staat bekend om zijn funky karakter onder zijn familie. Dit ras blaft als het ongetraind blijft. Hij is intelligent en afgestemd op de behoeften van zijn gezin. Hij wordt beschreven als een voldoende jager vanwege zijn talent in het volgen van een geur. Dit ras geniet van een actieve levensstijl en speelt graag met kinderen. Als trouwe metgezel van zijn familie, zal de farao-hond zich bij anderen thuis voelen. Een vriendelijke hond, hij doet het goed met kinderen en is kalm binnen. Dit ras kan goed overweg met andere honden, zolang hij in een vroeg stadium is opgeleid om anderen te accepteren. Vanwege zijn oorspronkelijke jachtdoel, jaagt de faraohond misschien snel op kleinere knaagdieren zoals hamsters. Het is belangrijk om te controleren en te observeren op tekenen van agressie tegen andere dieren. De farao-hond is een beetje verlegen wanneer hij wordt voorgesteld aan vreemden, maar zal met geduld opwarmen. De farao-hond kan worden getraind wanneer tijd en consistentie worden bereikt, hoewel hij misschien wil wegrennen en een andere activiteit wil ondernemen als hij voldoende instructie heeft gehad.