Het ras Norwich Terrier is in de 19e eeuw ontstaan als werkhond in Engeland om de stallen van ratten en ander ongedierte te ontdoen. De Norwich Terrier is de kleinste werkende terriër met slechts ongeveer 10 centimeter lang en 11 pond. Ze komen in zwart en bruin, grijs, tarwe, bruin en rood. Hoewel deze kleine honden goede jagers zijn, worden ze nu meestal gebruikt als schoothondjes en showhonden. Volgens de American Kennel Club is de Norwich Terrier het 104e meest populaire ras in de Verenigde Staten en is sinds 1936 geregistreerd bij de AKC. Ze zijn pittig, energiek, wilskrachtig en moedig voor hun formaat, maar maken geweldig en lief gezelschapsdieren.

De vroege rassen van Norwich Terriers waren een mix van veel verschillende Terriers en werden de Jones, Trumpington en Cantab Terriers genoemd. Deze honden werden beroemd gemaakt door de sportieve studenten aan de universiteit van Cambridge in de jaren 1880, die ze gebruikten als ratels en om vossen te spoelen. De eerste Norwich Terrier was een hond genaamd Rags die zijn oorsprong vond in de stad Norwich, in Norfolk County in East Anglia, Engeland. De Norwich Terrier en Norfolk Terrier werden tot 1964 in Engeland als hetzelfde ras beschouwd, toen werd besloten dat die honden met prikoren Norwich Terriers waren en die met afgevallen oren Norfolk Terriers. Daarvoor heetten ze Norwich Terrier D.E. (hangoren) en Norwich Terrier P.E. (prikoren). Het duurde tot 1979 voordat de Canadian Kennel Club en United Kennel Club deze als twee afzonderlijke rassen erkenden. Beide rassen hadden tot 2009 nog maar één ouderclub in de Verenigde Staten, toen de leden ermee instemden twee afzonderlijke clubs te hebben: de Norfolk Terrier Club en de Norwich Terrier Club of America. De eerste van dit ras die naar de Verenigde Staten kwam, heette William Jones, die eigendom was van Robert Strawbridge, Esquire. Hij werd gekocht van een fokker met de naam Frank Jones en stond bekend om zijn vossenjacht en verwekte vele generaties Norwich Terriers. Vanwege hun kleine formaat was dit ras favoriet bij het spoelen van vossen omdat ze in de vossengaten konden komen om de vossen weg te spoelen.

Deze kleine terriër is een gedrongen en goed gespierde bal van energie en vacht die slechts ongeveer 10 centimeter lang is. Met een vosachtige uitdrukking en parmantige, rechtopstaande oren is deze hond klaar om iets te doen, of het nu speelt of werkt, het maakt niet uit. Ze zijn gemaakt om te jagen, plezier te hebben of gewoon op schoot te zitten. De Norwich Terrier heeft een brede schedel, middelgrote, parmantige oren, donkere ovale ogen, een sterke snuit en een zwarte neus. De beet is schaarachtig en de lippen zijn zwart. Ze hebben een middellange nek, korte benen, een sterke rug, brede borst en goed gewelfde ribben. De staart moet van gemiddelde lengte zijn en gedokt. Vanwege hun liefde voor graven heeft dit ras krachtige, rechte benen en kleine, ronde voeten met dikke kussens. Hun vacht is dubbel gecoat, bijna weerbestendig en verkrijgbaar in verschillende kleuren. Deze kleuren zijn zwart en bruin, grizzle, tarwe, bruin en rood.

Deze honden hebben niet al te veel verzorging nodig en kunnen een keer per week borstelen om het dode haar te verwijderen. Je kunt hiervoor een zachte of gladde borstel gebruiken en je hoeft haar niet te baden tenzij ze bijzonder vies wordt. Ze moeten echter wel worden gestript, wat een proces is waarbij hele haren worden uitgetrokken die door een professionele trimmer moeten worden gedaan, hoewel dit door een eigenaar kan worden gedaan als ze weten hoe. Strippen is belangrijk voor de vacht om het haar van meerdere lengtes te behouden en om de huid en vacht van de hond gezond te houden. Nagels moeten regelmatig worden geknipt en je moet de oren van je Norwich Terrier wekelijks controleren op was, vuil of puin. Dit voorkomt oorinfecties zoals otitis media. Hun staart moet medium gedokt zijn voor showdoeleinden, maar natuurlijk is geen probleem voor een schoothondje. In het Verenigd Koninkrijk is het illegaal om de staart van een Norwich Terrier te dokken tenzij het werkhonden zijn.

De Norwich Terrier is een actieve hond die veel beweging nodig heeft. Hoewel de meeste nu als gezelschapsdier worden gehouden, behouden ze nog steeds hun jachtinstinct, zodat ze niet van hun lijn mogen lopen als ze niet zijn omheind. Hoewel ze kunnen worden getraind om te socializen met andere huisdieren zoals andere honden en katten, ze mogen niet worden vertrouwd met andere dieren die als prooi kunnen worden gezien, zoals hamsters, konijnen en fretten. Ze hebben de neiging te blaffen naar alles wat hen nerveus of achterdochtig maakt, als ze zich gewoon vervelen of als ze niet genoeg beweging hebben gehad om van die overtollige energie af te komen. Deze honden kunnen moeilijk te huisvesten zijn, maar als je je aan een schema houdt en ze beloont voor goed gedrag, kan dat. Ze houden van graven en het is gemakkelijker om ze een goede plek te geven om te graven dan om te voorkomen dat ze gaan graven. Het zijn echter geweldige en loyale huisdieren die altijd klaar staan om te spelen.