De Noorse Buhund (uitgesproken als WEE-juhn BOO-hund) is een oud spitzras dat dateert uit de tijd van de Vikingen. Hij was een veelzijdige herdershond en zijn belangrijkste taak was om te voorkomen dat roofvogels jong vee wegdroegen. Hij is alert en geniet ervan als hij in het middelpunt van de belangstelling staat. De meeste Buhunds zijn erg spraakzaam en blaffen niet alleen, maar piepen, gniffelen, jodelen en trillen. Hij is een zeer actieve hond en vereist veel beweging om hem gelukkig te houden. Hij heeft de neiging om dingen snel te vervelen, dus wissel tijdens het spelen en trainen dingen uit om hem geïnteresseerd te houden in wat je doet.

Honden die sterk leken op de moderne Noorse Buhund werden gevonden tijdens de opgraving in Gokstad in Noorwegen. Dit is de locatie van een enorm Viking-graf uit ongeveer 900 na Christus.Tijdens deze opgraving werden zes skeletten van honden van verschillende grootte gevonden en waren ze Spitz-type en nauw verwant aan de Noorse Buhund. De Vikingen zouden hun dierbaarste bezittingen naast zich laten begraven en door deze honden in het graf te vinden; het betekende dat de Vikingen deze multifunctionele honden echt koesterden. De Noorse Buhund zou met de Vikingen reizen tijdens hun zeereizen en over ruig terrein. De moderne Buhund is echter verfijnder en minder geschikt om ruw terrein te doorkruisen. Deze honden kwamen voornamelijk uit de westkust van Noorwegen en waren geen reisgenoten van de Vikingen, maar eerder waakhonden en herders op de boerderij. De Noorse Buhund wordt slechts zelden gebruikt als herdershond in zijn geboorteland Noorwegen, maar zijn beschermende instincten zijn aan het werk gezet en hij is gebruikt voor politiewerk. Hij blinkt ook uit als gehoorhond voor slechthorenden. Hij is geen overdreven populair ras en pas in de jaren twintig werd de eerste Noorse Buhund getoond in exterieurshows. Een officiële rasvereniging, Norsk Buhundklubb, werd in 1939 in Noorwegen opgericht. De eerste Noorse Buhunds die in de Verenigde Staten werd geïmporteerd, was in de jaren tachtig. In 1996 erkende de United Kennel Club de Noorse Buhund officieel en classificeerde hem als een Noordelijk ras. In 2009 erkende de American Kennel Club hem ook officieel en classificeerde hem als een herdersras.

De Noorse Buhund wordt beschouwd als een typisch noordelijk ras van gemiddelde grootte. Hij is een goed gespierde hond met de typische Spitz-staart die over zijn rug krult. Hij heeft een wigvormig hoofd en oren die rechtop op zijn hoofd staan en driehoekig van vorm zijn. De Buhund heeft ovale ogen die erg donkerbruin zijn, lichtgekleurde ogen zijn niet wenselijk. Zijn oogranden en lippen zijn zwart. Zijn neus is zwart; een zelfgekleurde of bruine neus is niet acceptabel in de showring. Zijn toplaag is dicht en voelt moeilijk aan. Het moet dicht bij zijn lichaam liggen. Zijn ondervacht is ook dicht maar voelt zacht aan. Het haar op zijn hoofd en de voorkant van zijn benen is kort, terwijl het haar op zijn nek, borst, staart en achterkant van zijn dijen langer is. Het haar op de romp van zijn lichaam is van gemiddelde lengte. De Noorse Buhund is te vinden in tarwe of zwart. Hij kan kleine stukjes wit op zijn borst, voeten en staartpunt hebben.

De Noorse Buhund heeft een dichte of dikke vacht die relatief gemakkelijk te verzorgen is en meerdere keren per week moet worden geborsteld; wanneer hij zwaar verhaart, moet hij dagelijks worden geborsteld met een gladder penseel of een borstel met natuurlijke haren en een kam. Een deshedder kan ook nuttig zijn als hij zwaar verhaart. Hij heeft de neiging om het hele jaar door te werpen, dus verwacht dat hij haren op uw meubels en kleding heeft als u hem niet regelmatig borstelt om losse of dode haren te verwijderen. Over het algemeen hoeft hij niet constant te baden omdat hij geen sterke hondengeur heeft. Knip zijn nagels om de twee tot drie weken af als ze te lang worden. Zijn oren moeten wekelijks worden gecontroleerd en indien nodig worden schoongemaakt. Het haar tussen zijn voetzolen moet worden bijgesneden om te voorkomen dat hij vuil of puin in het huis opspoort en om te voorkomen dat sneeuw of modder tussen zijn kussentjes omhoog komt en ongemak veroorzaakt.