Eén van de oudste en tevens grootste hondenrassen is de Mastino Napoletano of, zoals hij in Zuid-Italië genoemd wordt, de Cane e presa. Deze kolossale loyale hond is, ondanks zijn onverschrokken uiterlijk en een degelijke opvoeding, een ideale familiehond. Indien je overweegt om een grote hond als deze aan te schaffen moet je er wel de ruimte, het geduld en het budget voor hebben.

De Mastino Napoletano vindt zijn oorsprong terug in de streek van Napels. Men beweert zelfs dat dit ras al gekweekt werd in de periode van Alexander de Grote. Deze veroveraar is vooral gekend door het rondreizen met olifanten en Molossers, grote honden afkomstig uit de geboortestreek van de moeder van deze krijgsheer. En ook al werd dit nergens opgetekend, toch neemt men dit aan als waarheid omdat er toen al sprake was van honden fokken naar een maatstaf voor hondenrassen. Stambomen zijn pas ontstaan rond 1850 en dit maakt van de Mastino Napoletano één van de mythische rassen zoals het bij de meeste hondenrassen het geval is.

De geschiedenis van de Mastino Napoletano gaat terug naar begin van de jaren 1900. Daar werden ze toen voornamelijk gehouden om de kudden buffels, die men kweekte voor het vervaardigen van de beroemde Mozzarella, te bewaken en te beschermen tegen hongerige wolven. Het duurde tot 1975 vooraleer dit ras bekendheid kreeg in andere landen en ingevoerd werd naar Frankrijk en van daar uit naar de rest van de wereld.

De Mastino Napoletano is één van de grootste rassen. Een reu kan tussen 65 en 75 cm groot worden en zijn gewicht varieert tussen 60 en 70 kg. Het teefje daarentegen is zoals bij elk ras een beetje kleiner maar haalt makkelijk 60 tot 68 cm. Wanneer je hem op schoot neemt zal je al snel ondervinden dat 50 tot 60 kg zich daar niet toe leent. Al is de Mastino Napoletano groot en zwaar, toch heeft hij een statige en majesteitelijke uitstraling. Zijn dikke huid hangt overvloedig en los om zijn botten en zijn bewegingen zijn traag. Het lijkt of hij nadenkt bij elke stap en rennen zal dit ras maar zelden doen.

En toch heeft deze grote kerel veel beweging nodig. Op zijn tempo welteverstaan maar toch… tweemaal daags een flinke wandeling is zeker aan te raden om al zijn spieren soepel te houden én zijn energie kwijt te geraken. Dat je hem van pup af leert om netjes aan de lijn te lopen is de evidentie zelve. Wandelen met een beest van die omvang die ook nog eens trekt aan de lijn, laat jou met gemak de hele omgeving verkennen maar niet op de manier waarop jij het bedoeld had.

Het lijf van de Napolitaanse Mastiff is stevig en minder hoog dan het lang is. Hij heeft een brede schoft en rug, net zoals zijn borstkas. Wanneer hij rustig is hangt zijn staart naar beneden en zijn grote voeten lopen uit in sterke tenen. De kop van deze plomperd is kort en zwaargebouwd en vooral zeer imponerend. De huid zit niet strak en zit vol plooien. Met zijn sterke kaken, een grote neus en zijn vlezige lippen ziet hij er toch ontzettend lief uit.

De korte haren van zijn vacht kunnen verschillende kleuren vertonen zoals blauwgrijs, egaal grijs, zwart en (ree)bruin. Soms komen er witte aftekeningen voor op de borstkas en de puntjes van zijn tenen.

Zoals alle grote rassen heeft de Mastiff Napoletano de neiging om heupdysplasie te ontwikkelen. Ook hart- en vaatziekten, problemen met de oogleden en huidaandoeningen behoren tot de mogelijke kwalen. De kosten bij de dierenarts kunnen hoog oplopen als je een pup gekocht hebt bij een onbetrouwbare broodfokker. Ook zijn de pups uit zulke kennels vaak niet raszuiver. De levensduur ligt rond de tien jaar maar wanneer je hem goed verzorgt en hem niet vaak blootstelt aan koude kan hij deze leeftijd makkelijk halen.

Let vooral op zijn voeding want deze veelvraten kunnen wel eens obesitas ontwikkelen als je niet oppast. Zijn beendergestel heeft het sowieso al zwaar te verduren door zijn gewicht, extra kilo’s kan deze lieverd echt wel missen. Regelmatig de vacht kammen en de huidplooien goed verzorgen is een absolute must. Een vochtig doekje en daarna de plooien goed droog maken zal dankbaar beloond worden met een stevige knuffel. Harde ondergronden om te slapen of te dutten moet je zeker weten te vermijden omdat dit ras nogal onderhevig is aan eeltvorming, vooral op de ellebogen en de dijen.

Qua karakter is hij de rust zelve. Hij is zeer loyaal en toegewijd naar zijn baas en iedereen die onder hetzelfde dak woont. Hij is super lief naar kinderen toe al past hij, vooral door zijn omvang, niet echt in een gezin met kleine kindjes. Niet dat hij ze met opzet pijn zou doen maar hij loopt ze met zijn domme gewicht gewoon omver. Het zijn moedige kerels met een dominant trekje naar soortgenoten toe. Naar vreemden zijn ze altijd wantrouwig en ze nemen rustig de tijd om iemand te leren kennen.

Hij zal nooit agressief worden als er geen aanleiding toe is en bijten doet hij uiterst zelden en vooral niet zonder directe aanleiding. Zijn uiterlijk is erg imposant en alleen al daardoor dwingt hij ontzag af. Een strikte opvoeding, waarmee je best van jongs af mee begint is vooral nodig bij de Mastino Napoletano én hij heeft nood aan genoeg ruimte en veel beweging. Wanneer men dit ras zou trainen op aanvalstechnieken zou hij echt gevaarlijk en agressief kunnen worden.

Het spreekt vanzelf dat je deze lobbes niet alleen laat met kinderen, ook al zijn ze heel tolerant naar kleintjes. Leer kinderen vooral, hoe groot de honden ook mogen zijn en hoe uitdagend ook in een kinderspel, om nooit op hun rug te gaan paardje rijden. Op deze manier zou je een blijven ruggenletsel kunnen creëren en dat kan niet de bedoeling zijn. Behandel een Mastino Napoletano als een echte vriend en je krijgt zijn vriendschap in veelvoud terug.