De Kishu Ken is een dappere en vasthoudend jager. Hij is een typisch Japans ras omdat hij een persoon of een familiehond is en het niet goed zal doen om te verhuizen. Zijn loyaliteit aan zijn familie maakt hem een uitstekende waakhond. Omdat zijn prooidrift echter zo hoog is, mogen kleine dieren niet bij hem in huis zijn, dit omvat katten en honden van speelgoedrassen. Hij is een dominante hond, dus training is een essentieel onderdeel van zijn dagelijkse routine. Vanwege zijn dominantieproblemen doet hij het misschien niet goed met andere honden die ook dominantie vertonen.

De exacte oorsprongsdatum van de Kishu Ken is onbekend, maar veel onderzoekers denken dat hij ongeveer 3.000 jaar of zelfs langer dateert. Omdat de meeste Japanse honden hun geschiedenis niet hebben opgeschreven, is het onmogelijk om precies te zeggen wanneer een ras is ontwikkeld. Het is bekend dat hij afkomstig is uit het bergachtige gebied van Kyushu, dat voor het vasteland van Japan op het zuidelijkste eiland ligt. Hij is gefokt om op wilde zwijnen, herten en zelfs beren te jagen. Zijn taak was om de prooi te volgen en hem vervolgens vast te houden totdat de jager hem kon inhalen. In sommige regio's wordt de Kishu Ken nog steeds gebruikt om op wilde zwijnen te jagen, maar hij wordt voornamelijk als huisdier gehouden. Alle Japanse rassen werden tegelijkertijd als één ras beschouwd en werden alleen gescheiden door hun locatie en hun grootte. De Kishu Ken en Shikoku Ken, beide van vergelijkbare grootte en regio, waren vaak gekruist en dachten dat ze raszuiver waren omdat de Japanners al hun honden als hetzelfde zagen. Tegenwoordig zijn alle Japanse honden nauw verwant, met uitzondering van de Hokkaido Ken die geïsoleerd was van de rest van Japan. De Kishu Ken wordt ook wel de Kishu Inu genoemd. De woorden ken en inu betekenen beide hond in het Japans. Hij is uiterst zeldzaam buiten Japan en staat sinds 1934 op de lijst van Japanse beschermde soorten. Het is erg moeilijk om een Kishu Ken uit Japan in andere landen te importeren. Ook al is het moeilijk om hem uit Japan te exporteren, er is genoeg leven in de Verenigde Staten om enthousiastelingen van het ras petitie de American Kennel Club (AKC) te hebben om de Kishu Ken te registreren in hun Foundation Stock Service.

De Kishu Ken is een goed gespierde en stevige hond van gemiddelde grootte. Hij lijkt sterk op zijn neven de Shiba Inu, Akita Inu en Hokkaido Ken. Zijn ogen zijn donkerbruin, amandelvormig en alert. Hij heeft kleine driehoekige oren die rechtop op zijn hoofd staan en lichtjes schuin naar voren staan. Zijn oogranden, neus en lippen zijn zwart. Hij kan een bruine neus hebben. De Kishu Ken heeft een brede kop die taps toeloopt naar een stompe snuit, waardoor hij een nobel uiterlijk krijgt. Zijn beet kan een schaar of een niveau zijn, maar het kan nooit te laag zijn. Zijn staart krult over zijn rug op een typische spitz-manier. De Kishu Ken heeft een cursusjas die kort, recht en zeer dicht is. Zijn ondervacht is zacht en erg dik. Zijn staart is dik en bossig. Het haar op de achterkant van zijn benen is langer, waardoor een korte, dichte bevedering ontstaat. Zijn vachtkleur is meestal wit, maar hij kan gestroomd, rood of sesam zijn.

De Kishu Ken is een relatief onderhoudsarme hond wanneer hij niet in de lente of herfst valt. Omdat hij een dubbele vacht heeft, zal zijn ondervacht seizoensgebonden uitvallen en dan zal hij intensievere verzorging nodig hebben. Dagelijks poetsen wordt sterk aanbevolen tijdens het afstoten om te voorkomen dat de losse haren tapijt, meubels of kleding verzamelen. Als hij niet afstoot, wordt wekelijks poetsen aanbevolen. Hij is niet vatbaar voor klitten of matten, behalve wanneer zijn jas uitvalt en niet goed wordt onderhouden. Hij moet worden verzorgd met een borstel met natuurlijke haren en een metalen kam. Een gladder penseel kan ook op zijn dichte vacht worden gebruikt. Was hem alleen als hij het nodig heeft, meestal twee tot drie keer per jaar. Over het algemeen ruikt de Kishu Ken niet. Als je tussen de baden een geur opmerkt, kan hij worden gewassen met een droge shampoo om vuil of geur te verwijderen. Knip zijn teennagels bij als dat nodig is en controleer zijn oren ongeveer een keer per week om er zeker van te zijn dat ze schoon zijn en vrij van infectie of wasophoping.