De Kangal-hond is een grote hond van het Mastiff-type die zijn oorsprong heeft in Turkije. Hij is voornamelijk gebruikt als veehond tegen roofdieren in alle soorten en maten. Als een typische voogdijhond is de Kangal van nature beschermend en vereist vroege socialisatie. Hij lijkt meer mensgericht te zijn dan andere voogdijhonden en hij houdt vooral van kinderen. Een stevig hekwerk is nodig omdat hij de eigendomsgrenzen niet respecteert en veel schade kan aanrichten in de buurt als hij niet goed wordt ingeperkt. De Kangal kan hond-agressief zijn en kan zelfs agressie vertonen tegen vreemden die hun eigendom betreden.

Men denkt dat de Kangal-hond een oud ras is dat verwant is aan Mastiff-type honden die in de Assyrische kunst werden getoond. Hij is mogelijk afkomstig uit het Kangal-district van de provincie Sivas in centraal Turkije. Onderzoekers denken dat de Kangal-hond speciaal door de dorpelingen is gefokt om het dorp en hun kuddes te beschermen tegen beren, wolven en jakhalzen. Omdat het gebied waar ze het meest voorkwamen zo afgelegen en geïsoleerd is van andere gebieden, is de Kangal-hond puur gehouden en is kruisen niet voorgekomen. Dit zorgde ervoor dat het ras extreem uniform was qua uiterlijk en gedrag. Het lijkt er ook op dat de Kangal-hond vrij is van erfelijke gezondheidsproblemen. Tegenwoordig hebben veel Turken de Kangal-hond opgeëist als de nationale hond van Turkije. Hij is te vinden op Turkse postzegels en munten. Veel academische instellingen of universiteiten en de Turkse regering zijn begonnen met het onderzoeken en exploiteren van Kangal hondenfokkennels, waar stambomen en medische dossiers zorgvuldig worden bijgehouden. David en Judith Nelson uit de Verenigde Staten begonnen de verschillende honden in Turkije te bestuderen en schreven over de Kangal-hond, waardoor Noord-Amerika en Europa werden geïntroduceerd bij deze unieke voogdijhond. In 1985 importeerden de Nelsons een Kangal-hond in de Verenigde Staten. Er wordt aangenomen dat dit de eerste Kangal-hond is die naar de Verenigde Staten komt. De Nelsons importeerden nog enkele Kangal-honden en richtten een stichting op voor hun eigen fokprogramma. Deze door de Nelsons geïmporteerde honden werden de basis voor de meeste Kangal-honden in Noord-Amerika. De United Kennel Club is de enige club in Noord-Amerika die de Kangal Dog momenteel herkent.

De Kangal-hond heeft een korte, dichte dubbele vacht. Zijn vacht mag nooit donzig, lang of golvend zijn. Verwacht dat hij tijdens de wintermaanden een dikkere vacht heeft, maar in de lente- en zomermaanden zal hij overtollige vacht afwerpen. Zijn toplaag moet hard aanvoelen en zijn ondervacht moet erg zacht zijn en is meestal een variatie van grijs van kleur. De kleur van de Kangal Dog is een onderscheidend kenmerk. Zijn kleur is altijd stevig en kan fawn sable, licht gouden, dun of grijs zijn; de grijze kleur kan variëren van zacht duifgrijs tot staalgrijs. Hij moet een zwart masker hebben dat zijn snuit volledig bedekt. Het masker kan zich ook uitstrekken over zijn gezicht en over de bovenkant van zijn hoofd. Zijn oren moeten ook altijd zwart zijn. Het enige witte dat is toegestaan op de Kangal-hond is op zijn voeten, borst en kin. Zijn neus is zwart; ogen zijn diepbruin tot amberkleurig en de oogranden zijn zwart.

De Kangal-hond heeft een korte, dichte vacht die over het algemeen gemakkelijk te houden is. Kangal-honden die in het veld met het vee werken, hoeven niet vaak te worden uitgeborsteld, meestal slechts een paar keer per jaar. Kangal-honden die thuis wonen, moeten echter vaker worden verzorgd om te voorkomen dat los haar zich ophoopt op uw vloer en meubels. Hij heeft een dichte vacht die het hele jaar door schuurt; in de lente en zomer wordt het afstoten intenser wanneer zijn zware winterjas tevoorschijn komt. In tijden van seizoensafscheiding moet hij dagelijks worden geborsteld. Hij moet worden geborsteld met een gladder penseel en een metalen kam, een deshedder kan ook worden gebruikt om eventuele losse ondervacht snel te verwijderen. Controleer zijn nagels wekelijks, ze hoeven maar om de paar weken te worden geknipt, maar wekelijkse controles zorgen ervoor dat zijn voeten gezond zijn en dat er geen snijwonden of schaafwonden zijn.

Beweging

Beweging

De Kangal Dog is een hond met een gemiddeld activiteitenniveau; maar hij heeft wel dagelijkse lichaamsbeweging nodig die zowel zijn lichaam als zijn geest werkt. Omdat hij van nature een voogdhond is, zal hij over het algemeen op zijn eigendom patrouilleren en tekenen vertonen van bescherming van zijn huis en gezin. Als er voldoende areaal is, kan hij voldoende bewegen door rond te lopen of te draven. Mentale oefeningen vereisen echter games, gehoorzaamheidslessen en socialisatiescenario's. Het integreren van zijn training in zijn oefentijd is een geweldige manier om wat energie te verbranden en hem ook banen te geven om te volbrengen. Hij zal een loyale en gehoorzame metgezel worden als hij voldoende tijd krijgt om te rennen en te spelen.