De Irish Water Spaniel is een prachtige, gekrulde waterretriever die bekend staat om zijn uitstekende jachtvaardigheden. Hij is een energieke gezinsvriendelijke hond. Hij is de grootste van de Spaniel-familie. De Ierse waterspaniël verscheen voor het eerst in 1830 in Ierland; De hond van Justin McCarthy, genaamd Boatswain, staat van oudsher bekend als de vader van de moderne Ierse waterspaniël. De heer McCarthy zou nooit de exacte fokkerij van bootsman onthullen, dus een deel van de Ierse waterspaniël is onbekend. Experts denken dat de hond afstamt van de Barbet of andere honden van het Poedel-type en Portugese Waterhonden. De Ierse waterspaniël kwam in de jaren 1870 naar de Verenigde Staten.

De geschiedenis leert dat de Ierse waterspaniël teruggaat tot in het stenen tijdperk of de bronstijd. Sites die zijn opgegraven door archeologen in Ierland en andere locaties in Europa, hebben schedels ontdekt waarvan wordt gedacht dat ze van deze hond zijn. Een hond van het type waterspaniel wordt ook vermeld in historische documentatie tussen Engeland en Frankrijk in de 16e eeuw. De Irish Water Spaniel zoals we die nu kennen, werd voor het eerst gefokt door Justin McCarthy; in feite heette de Zuid-Ierse Spaniel McCarthy’s Breed. Andere soortgelijke Spaniels afkomstig uit Ierland waren de Noord-Ierse Spaniel en de Tweed-spaniël. De meeste experts zijn van mening dat de moderne Ierse waterspaniël afstamt van het ras van McCarthy; anderen denken dat de Irish Water Spaniel een mengsel is van de poedel en Ierse setter of de poedel en gekrulde retriever. De Irish Water Spaniel is gefokt om watervogels en hooggelegen wild, inclusief duiven, op te halen. In de jaren 1800 verscheen de Ierse waterspaniël in Amerika, waar hij werd gebruikt om op eenden te jagen. De American Kennel Club erkende het ras in 1884.

De Ierse waterspaniël is voorstander van een standaardpoedel; hun jassen zijn echter heel verschillend. Hij is de langste van de Spaniel-familie. Hij heeft een grote kop, een lange snuit en een leverkleurige neus. Zijn kleine ogen zijn amandelvormig. Hij heeft lange, laag aangezette oren die bedekt zijn met krullend haar. Dit ras heeft zwemvliezen, waardoor hij een ideale waterretriever is. Zijn jas zit vol lange, losse krullen. Hij heeft korter krullend haar op het gezicht en de staart. Hij heeft een dichte ondervacht die dient als een perfecte isolator. Hij heeft ook een gekrulde topknoop op zijn hoofd.

De Ierse waterspaniël heeft een dubbele vacht en iets dat bekend staat als een 'rattenstaart' (de staart is breed aan de basis en loopt dan taps toe naar een punt, vandaar de naam). De Irish Water Spaniel moet elke twee of drie dagen worden geborsteld om te voorkomen dat zijn vacht mat wordt. Hij is niet vatbaar voor verlies, ook al heeft hij lang, krullend haar. Vaak poetst hij veel vuil in zijn jas. Omdat de Ierse waterspaniël oren heeft die naar beneden hangen, is het vaak noodzakelijk om zijn oren schoon te maken. Zorg ervoor dat u de oren zowel schoonmaakt als uitdroogt telkens wanneer uw hond zwemt; ze zijn een broedplaats voor bacteriën, vooral als ze nat blijven. Het dagelijks poetsen van de tanden van uw Irish Water Spaniel voorkomt tandvleesaandoeningen en een slechte adem; het is echter acceptabel om zijn tanden twee of drie keer per week te poetsen. Als je de nagels van je Ierse waterspaniël op de vloer hoort klikken, moeten ze worden bijgesneden; het wordt aanbevolen om ze elke twee weken te trimmen. Experts raden aan dat u begint met een verzorgingsregime wanneer uw Ierse waterspaniël een puppy is, zodat hij kan wennen aan regelmatig poetsen, tandenpoetsen en oorreiniging.

De Irish Water Spaniel is een zeer intelligente en waakzame hond. Hij kan gereserveerd, zelfs verlegen, zijn rond vreemden; vroege socialisatie kan echter helpen dit probleem op te lossen. Het is zelfs aan te raden om je Ierse waterspaniël aan een aantal mensen, bezienswaardigheden en geluiden te introduceren als het jonge puppy's zijn, zodat ze niet verlegen of verlegen zijn. Irish Water Spaniels zijn erg trainbaar, maar hun handlers moeten stevig met ze omgaan - vooral als er een man bij betrokken is. Ze kunnen koppig zijn en ze zullen proberen hun zin te krijgen als ze dat mogen. Veel experts raden ze niet aan voor onervaren hondenouders. Ze staan ook niet altijd open voor kinderen of andere honden. Dit is waar socialisatie een rol speelt. Een hond die veel interactie heeft gehad met verschillende mensen en verschillende honden zal meer dieren en kinderen accepteren naarmate ze ouder worden.