Eén van de vier Belgische herdershonden is de Groenendaeler. Groenendaelers zijn intelligente en trouwe honden, die perfect in gezinnen passen maar wel wat bewegingsruimte nodig hebben. De honden zijn te herkennen aan de zwarte, langharige vacht en de typische herder kop.

De naam ‘Groenendaeler’ verwijst naar de kennels in het Belgische dorp Groenendael, die in 1893 begonnen met het fokken van de zwarte herdershonden. Het ras werd destijds voornamelijk ingezet als schapenhoeders en tijdens de oorlogen werd het ras als boodschapper en wachter ingezet. Toch duurde het tot 1959 voordat het ras als een op zichzelf staand ras werd gezien. Tot 1959 stonden Groenendaelers, samen met Mechelse herder, de Laekense herder en de Tervuerense herder bekend als de ‘Belgische herder’.

De vier rassen die samen de Belgische herder vormden, zijn gemakkelijk van elkaar te herkennen vanwege de verschillen in haarkleur, haartype en de lengte van de haren. Over het algemeen hebben Groenendaelers een zwarte, langharige vacht en een wollige, dikke ondervacht. Met zwarte, korte hoofdharen en korte haren op de poten. Enkele uitzonderingen hebben soms een beetje wit op de borst en op de tenen.

De Groenendaeler heeft een schofthoogte van 56 cm tot 66 cm en behoort tot de grotere rassen. Het ras heeft echter fijne verhoudingen en heeft een vierkante en geproportioneerde bouw. Het gemiddelde gewicht de honden bedraagt ongeveer 28 kilo.

De Groenendaelers hebben een behendig en krachtig lichaam, maar zijn elegant gespierd en bewegen sierlijk. De kop en de snuit van het ras worden geleidelijk aan wat spitser. De romp heeft een lichte kromming. De staart heeft de vorm van een ‘veer’ of een ‘pluim’. De staart hangt in een boog als je hond rustig aan doet en beweegt sierlijk mee zodra je hond in beweging is.

Zoals iedere hond, kan ook de Groenendaeler naar hond ruiken. Een juiste verzorging van de vacht, maar ook de juiste voeding kunnen de reuk echter zeer beïnvloeden. Daarnaast is het belangrijk dat je je hond veel laat bewegen, want de Groenendaelers zijn van nature erg beweeglijk en energiek.

De vacht van je hond kun je beter niet te vaak kammen of borstelen. De dikke ondervacht kun je namelijk beschadigen bij het overmatig kammen of borstelen. Een of twee keer per week met een grove kam, is over het algemeen meer dan genoeg. Groenendaelers verharen twee keer per jaar. Tijdens de rui kun je ervoor kiezen om de vacht wat vaker licht te borstelen én om je hond wat vaker naar het strand of een zwempoel mee te nemen. Een zwemsessie zorgt er namelijk voor dat de haren los raken en in het water achterblijven. Tot slot kun je ervoor kiezen om je Groenendaeler naar een hondentrimster mee te nemen, zodat de hondentrimster de vacht op de juiste manier kan verzorgen.

De juiste voeding bieden aan je hond is erg belangrijk, voor de ontwikkeling van je hond maar ook voor de geur. Natuurlijke voeding en brokken zonder of met zo min mogelijk toevoegingen kunnen ervoor zorgen dat je hond minder ruikt. Groenendaelers hebben over het algemeen geen gevoelig maag- en darmstelsel, maar het toevoegen van extra mineralen en vitamines kan vooral in de jeugd geen kwaad. Het ras wordt in ongeveer 14 maanden volwassen en groeit in deze tijd snel.

Een ruim huis en een grote tuin is de beste thuissituatie voor een Groenendaeler. Je hond heeft namelijk veel bewegingsbehoefte nodig. Maar ook als je in de stad of in een appartement woont kun je een Groenendaeler houden. Je moet dan wel de tijd hebben voor een lange wandeling of bijvoorbeeld een fietstocht zodat je hond zijn of haar energie kwijt kunt. Het ras staat namelijk bekend als energiek en opgewekt. De honden houden van (bal)spelletjes en zwemmen.

Het ras is gezond en sterk. Er bestaan weinig tot geen ras-specifieke ziektes of gezondheidsaandoeningen. Heupdysplasie kan echter bij elk (herdershonden)ras voorkomen, net zoals tekens. Als je vaak met je hond in bossen, grassen en andere natuur loopt, controleer je hond dan regelmatig op teken.

Een Groenendaeler heeft een opgewerkt, intelligent en gehoorzaam karakter. De honden zijn erg leergierig en altijd bereid om een lange wandeling te maken, te spelen met andere honden en balletjes of om iets nieuws te leren. De Groenendaelers hechten zich aan zijn of haar eigenaar en het gezin. Het huis en de gezinsleden worden dankzij het trouwe karakter beschermd. De hond behoort tot de grotere rassen en ook qua look ziet een Groenendaeler er als een waakhond uit. Tegenover onbekenden kan je hond zich gereserveerd, maar vriendelijk opstellen.

Van nature heeft het ras het instinct van een herdershond en is het ras een ‘echte werker’. Je hond zal dus genoeg aandacht en beweging moeten krijgen, om uitgedaagd te blijven worden. Over het algemeen zul je je hond niet vaak horen blaffen, tenzij je hond verveeld is en aandacht wilt. Het is belangrijk om je hond genoeg aandacht te geven en je Groenendaeler voldoende te laten bewegen om er tevens voor te zorgen dat je hond zich rustig in huis zal gedragen.

Het is belangrijk dat Groenendaelers van pups af aan, naar vrijwel overal mee naar toe worden genomen. Door pups vanaf dat zij klein zijn aan vreemde en nieuwe dingen te laten wennen, zal het zelfvertrouwen van de Groenendaeler geleidelijk aan toenemen. Je hond kan namelijk impulsief of nerveus reageren op nieuwe en vreemde situaties, tenzij er een goede socialisatie heeft plaatsgevonden. Het versterken van het zelfvertrouwen van dit ras is enorm belangrijk. De pups en honden van dit ras zijn erg gevoelig en schuwen een harde aanpak, maar hebben een sterke persoonlijkheid.

Een aandachtspunt voor jou als baas, is dus om een consequente, maar zachte aanpak te hanteren. Door geduldig, begripvol maar consequent een Groenendaeler op te voeden, krijg je een betrouwbare, intelligente en fijne hond. Een hond die je gezin en huis beschermt dankzij het vrij waakse karakter. Een goede socialisatie zorgt ervoor dat je hond goed om gaat met kinderen, onbekenden, andere honden en dieren.