Deze honden zijn een oud ras dat in de Egyptische kunst is verschenen en ook in de Bijbel, door de Grieken en in de Romeinse poëzie wordt genoemd. Het was in de donkere middeleeuwen dat de windhond in Europa was aangekomen. Deze honden waren en zijn nog steeds ongelooflijk snelle en geweldige jagers. Ze waren zo getalenteerd dat iedereen die binnen 10 mijl van het bos van de koning woonde, geen Greyhound mocht bezitten om de koninklijke wildreservaten te beschermen. Het was te danken aan de coursing-sport, waarbij jagen op prooien en racen noodzakelijk was, dat deze honden in Engeland steeds populairder werden. Ze werden uiteindelijk naar Amerika gebracht door Britse kolonisten en Spaanse ontdekkingsreizigers. Daar reisden de honden door de open vlakten, gebruikmakend van hun indrukwekkende snelheid en uitstekende gezichtsvermogen om op coyotes, hazen, vrijgezellenfeesten, vossen, herten, wilde zwijnen en jackbbits te jagen, in staat om ze te achtervolgen en te vangen zonder te hoeven stoppen voor rust. Ze werden erkend door de American Kennel Club in 1885 en waren een van de eerste hondenrassen die op Amerikaanse hondenshows verschenen. De eerste officiële coursingrace vond plaats in 1886. 1906 was het oprichtingsjaar van de National Coursing Association van de Verenigde Staten. De coursing-sport is nog steeds aanwezig en erg populair in veel landen over de hele wereld, maar helaas is het een zware sport die leidt tot euthanasie, verlating en de verkoop van honden aan laboratoria als ze niet slagen op de baan. Ze zijn nog steeds een van de snelste hondenrassen, met een snelheid van 65 kilometer per uur.