De Estse windhond heeft een groot uithoudingsvermogen en energie, een uitstekende neus en ze hebben een hoge prooidrift. Deze hond is een winterharde hond die bestand is tegen extreem koude omstandigheden. Gelukkig en speels, de Estse windhond heeft een zoet temperament en kalm karakter als het goed gesocialiseerd is. Ze kunnen een beetje afstandelijk zijn tegenover vreemden, maar de hond is beleefd over hun gevoelens. De hond is eigenwijs; wat betekent dat ze vaak blaffen en ook heel hard huilen en blaffen. Training zal deze eigenschap verminderen, maar zal nooit volledig worden overwonnen. Een landgoed of een groot huis en tuin is belangrijk voor deze hond, evenals begrip voor buren. De Estse hond heeft een goede relatie met kinderen, vooral als ze goed gesocialiseerd zijn als puppy's. Ze vormen een sterke hechte band met kinderen en zijn verrassend tolerant voor ruw spel en vertonen een aanhankelijk en zachtaardig karakter. De Estse kan goed overweg met andere honden, omdat ze zijn gefokt om in packs te jagen. Het verhogen van de Estse hond met andere dieren levert een tolerante hond op, hoewel konijnen te dicht bij hun prooi zijn om comfortabel te zijn.

Estland maakte nog steeds deel uit van de USSR in 1947 toen door het ministerie van Landbouw en Economie werd verklaard dat alle regio's een lokaal hondenras nodig hadden. Deze opdracht was om de grotere honden te vervangen die destijds werden gebruikt om te jagen, hoewel de echte reden nooit echt duidelijk was. Een reden kan zijn dat de jacht werd beperkt omdat het grote wild in het rijk was afgenomen. Vóór 1947 was de populatie van groot wild in Estland snel gedaald. Daarom leek het erop dat het laten vallen van de grootte van de hond het moeilijker zou maken om wild te vangen, waardoor er tijd was voor een heropleving van de wilde soort. Jagers waren beperkt tot het kleinere wild, zoals vossen en konijnen. Estland had geen bestaande hond die geschikt was. Het was essentieel om honden van buitenaf binnen te halen om een nieuw ras te creëren en daarom werd de Estse hond geboren. De teckel, beagle en schweizer laufhunds werden de basis van het ras. Het waren bewezen jagers en ze waren aanpasbaar aan de koude temperaturen. Door te experimenteren met het kruisen van kleinere lokale honden met de geïmporteerde rassen, werd een nieuwe hond geboren. Tegen 1954 werd een schriftelijke standaard voor de Estse hond goedgekeurd door de regering van de USSR. Deze standaard erkende dat de hond een groot uithoudingsvermogen had, een uitstekend jachtvermogen had en bestand was tegen het koude klimaat. Met de mooie natuur van de hond werden ze al snel erg populair. Omdat de hond kleiner was, konden meer gezinnen het zich veroorloven om ze te voeren en te verzorgen. Nadat Estland zijn onafhankelijkheid had verklaard, verklaarde de nieuwe regering de Estse hond als het officiële nationale hondenras. Deze hond blijft een vaste favoriet in zijn thuisland Estland, maar is zeldzaam buiten het land en wordt niet erkend door de American Kennel Club of de United Kennel Club.

De Estse windhond heeft een gespierd sterk lichaam met fijne botstructuur, slanke benen en een elegant uiterlijk. Het is een middelgrote hond, met hun korte vacht die strak om hun lichaam past, waardoor ze een op maat gemaakte look krijgen. Deze hond heeft de typische lange slappe oren, een lange staart en een goed gedefinieerde lange snuit en zwarte neus, waardoor ze een geweldige jager zijn met hun vermogen om een geur te volgen. Het ras lijkt op de Beagle, hoewel groter, en het Ests heeft dezelfde kleuren en gezichtsuitdrukkingen. Ze zijn langer dan ze lang zijn, met korte benen die sterk maar niet gedrongen zijn. De bouw van de Estse hond is goed geproportioneerd, waarbij het hoofd wordt ondersteund door een sterke nek. Dit is een hond die niet kwijlt omdat hij strakke droge lippen en een schaargebit heeft. Hun expressieve ogen zijn amandelvormig en hebben een diepbruine, bijna gloeiende amberkleur. Hun neus maakt ze zo waardevol omdat ze een ongelooflijk vermogen hebben om een spoor op te pikken en het met een vastberaden focus te volgen. De neus is meestal zwart, maar sommige hebben een donkerbruine kleur. De meest voorkomende vachtkleuren zijn bruin, zwart, geel, bruin, rood en wat wit. De Estse windhond is vaak driekleurig.

Onderhoud kan matig tot hoog zijn voor de Estse windhond. Hoewel ze een nauwsluitende korte jas hebben, werpt deze op bepaalde tijden van het jaar behoorlijk veel af en moet ze constant worden geborsteld om haar van de vloer, het meubilair en je kleding te verwijderen. Ze moeten dagelijks worden geborsteld om ervoor te zorgen dat de vacht op deze momenten niet overal komt, maar als u niet afstoot, kunt u terugvallen op elke tweede of derde dag. Deze hond heeft geen professionele verzorging nodig en zal vaak volstaan met wrijven met een schone, zachte doek nadat ze buiten zijn geweest. Blijf baden op basis van 'indien nodig', voor die momenten dat ze door de modder zijn geweest en een veegbeurt het niet zal snijden. Het gebruik van een speciale hondenshampoo helpt de huid van de hond te beschermen en behoudt de natuurlijke oliën die de hond beschermen bij ruw weer. Omdat ze lange slappe oren hebben, is het van vitaal belang om de binnenkant te controleren, voorzichtig uit te vegen en grondig te drogen om infectie in dit gebied te voorkomen. Tanden zijn een ander gebied waar ze hulp nodig hebben, en een goede poetsbeurt elke twee tot drie dagen is essentieel. Afgezien van dat, heeft de Estse windhond een gewone teennagelclip nodig, en ze zullen naar hun gebruikelijke onberispelijke zelf kijken.

Beweging

Beweging

De Estse windhond is een zeer actieve hond, oorspronkelijk gefokt voor een beroepsleven. Deze hond is graag druk en heeft twee lange wandelingen per dag nodig. Ze hebben ook een veilige tuin nodig om zich te verplaatsen, dingen te doen die honden graag doen, zoals patrouilleren op het hek, kijken wie er in de buurt is geweest en tijd hebben om met het gezin te spelen. Als werkhond kunnen ze urenlang een geur volgen zonder moe te worden. Hoewel ze zelden training nodig hebben om te jagen, omdat ze zo instinctief zijn, heeft deze hond training nodig om zich te gedragen en een gehoorzame hond te zijn. Deze hond heeft een onafhankelijk karakter en kan behoorlijk koppig zijn, dus ze hebben een sterke eigenaar nodig die leiderschap en geduld heeft. De Estse windhond is ook nogal een blaffer, dus zorg ervoor dat je training het stoppen van de schors op commando omvat. Omdat deze honden zijn gefokt om meedogenloos te zijn en al het andere negeren wanneer ze aan een pad werken, kan het zijn dat je moeite hebt met het bevel om naar je terug te keren. Het is verstandig om deze hond tijdens het wandelen aan de lijn te houden, anders kunnen ze verdwijnen na een geurspoor. Er kan een wilsstrijd zijn, maar vriendelijkheid, geduld en leiderschapsvaardigheden zullen winnen en zijn de strijd waard. Het gezinsleven omvat opname in games en veel gezelligheid om dit een goed afgeronde hond te maken.