Duitse herder

  • 23 - 32 kg
  • 56 - 61 cm
  • DE
post.title
De Duitse herder is een trotse, statige hond die zijn oorsprong in Duitsland vind. De grote, krachtige hond wordt veelvuldig gehouden voor verschillende doeleinden van waakhond tot gezinsvriend. De Duitse Herder is extreem gericht op zijn baas en het toonbeeld van trouw.
Tegenwoordig worden er twee verschillende lijnen in het ras aangehouden. De zogenaamde ”showlijnen” en de ”werklijnen”. De showlijn, ook wel kynologische lijn genoemd, wordt gefokt voor zijn uiterlijk en rustige karakter. De werklijn, ook wel africhtlijn genoemd, wordt overwegend gefokt als werkhond. Het karakter van de werklijn is vaak iets pittiger dan de showlijn, maar beide zijn ook geschikt als huishond.
German shepherd with an empty bowl.
De Duitse Herdershond is een afsplitsing van de herdershond. Op 22 April 1899 werd er één hond in Duitsland aangewezen als dé eerste Duitse Herder. De hond lag aan de basis van het ras en de standaard die daaruit voortvloeide. De hond, genaamd Hector Linksrhein, werd gekocht door de Duitse officier Rittmeister Max von Stephanitz. Het dier kreeg een andere naam, Horand von Grafrath en werd in de registers geregistreerd als eerste Duitse Herder.
Horand, die als stamvader van het ras gezien wordt was grauw van kleur en had een wolfachtig uiterlijk. Zijn karakter was kalm, trots en trouw. Door de jaren heen is de rasstandaard uitgebreid en nog meer gespecificeerd. De Duitse Herder is tegenwoordig een zeer populaire hond die voor veel verschillende doeleinden wordt gehouden.
Beautiful German Shepherd puppy dog lying down on concrete with a sad and lonely expression on his face. Dog is mostly black, with brown tips on feet and ears. He is looking into the camera with his ears up, showing that he is alert. No people. High resolution color photograph with room for your copy to the right. Processed with vintage tones. Horizontal composition.
Dog German Shepherd looking towards the camera. The photo has an extremley shallow depth of field.
De Duitse Herder heeft een karakteristiek uiterlijk. De meest bekende kleur is zwart met (rood)bruin, maar er zijn ook grauwe en zwarte Duitse Herders. De honden zijn middelgroot, de reuen hebben een schofthoogte van 60 tot 65 cm en de teven 55 tot 60 cm. Het gewicht van de reuen ligt tussen de 30 en 40 kg en dit ligt bij de teven tussen de 22 en 32 kg.
De Duitse Herder heeft middelmatig grote spitse oren die met de oorschelp naar voren staan. Door te kijken naar de stand van de oren van de hond kan goed worden gekeken naar de gemoedstoestand van de hond. De zeer opmerkzame hond zal direct zijn oren richten naar iets wat hij opmerkt. De ogen van de Duitse Herder zijn donker en amandelvormig.
Ze hebben een flink gebit dat als een schaar in elkaar grijp. De Duitse Herder heeft een sierlijke staart die iets langer behaard is dan de rest van zijn lichaam. De staart wordt in een afhangende boog gedragen en zwiept bij opwinding en vrolijkheid flink heen en weer.
Opvallend is ook de achterhand van de hond die lager ligt dan de voorpoten. Dit is in de loop van de tijd erger geworden, omdat gefokt werd op een lage achterhand. Dit zorgt echter wel voor meer heupproblemen.
Er zijn twee vachtvarianten in het ras. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen stokhaar en lang stokhaar. Bij beide varianten heeft de hond naast de dekvacht een dikke wollige ondervacht.
Het sterke uiterlijk van de Duitse Herder schrikt mensen soms af. Dit is echter slechts uiterlijke schijn want de meeste Duitse Herders zijn zeer zachtaardig van karakter.
Puppy looking straight into the camera with curiosity.
Sad dog sits by the sea and look away
De Duitse Herder heeft een flinke dubbele vacht die wel wat onderhoud vergt. Ten eerste moet je er rekening meer houden dat de Duitse Herder minimaal 2 maal per jaar verhaart. Door de wollige ondervacht die de hond als eerst loslaat vormt zich een tapijt van uitgevallen haar in huis. Regelmatig kammen kan dit probleem grotendeels oplossen. Gebruik hiervoor een stevige borstel voor de bovenste laag haren. Voor de ondervacht is een herderharkje heel geschikt. Bij de kortharige variant is kammen eigenlijk alleen nodig om je huis haarvrij te houden. Bij de langharige variant moet je ook goed letten op de vorming van klitten in het haar, vooral in de oksels en aan de poten.
De Duitse Herder heeft een gevoelige huid, pas dus op met te hard borstelen of het plukken van haar. Was de hond dus ook niet te veel, aangezien dit ook niet goed is voor zijn huid. Mocht je hem toch moeten wassen, omdat hij bijvoorbeeld in iets smerigs gerold heeft, doe dit dan met een zachte (puppy)shampoo.
Sommige Duitse Herders hebben last van allergieën die zich vaak uiten in huid- en vachtproblemen. Mocht je dit opmerken, hou de plekken dan goed in de gaten. Probeer eventueel van voer te veranderen. Neem, als dit het probleem niet oplost, contact op met je dierenarts.
Dog german shepherd in a summer day and grass around
young german shepherd sitting on grass in park and looking with attention at camera, tilting head
De Duitse Herder is in zijn karakter zeer veelzijdig. De hond is moedig, stijdlustig en waaks, maar ook zachtaardig, voorzichtig en uitstekend geschikt om te houden bij kleine kinderen. Vanuit de rasstandaard wordt het karakter van de Duitse Herder omschreven als evenwichtig, zenuwvast, zelfverzekerd, absoluut onbevangen, (mits ongeprikkeld) volledig goedaardig, opmerkzaam en goed te leiden.
Daarnaast moet hij moedig, strijddriftig en hard zijn om als werkhond gebruikt te worden. De Duitse Herder kan erg veel leren en wil dit ook graag. Een goed begin is dus zeker een puppycursus. Als vervolg hierop zal de Duitse Herder genieten van gehoorzaamheidstraining en hondensport zoals agility en flyball. Duitse Herders worden ook getraind als hulp- en werkhonden. De eerste blindengeleidenhond was een Duitse Herder genaamd Buddy die door een Zwitserse vrouw werd opgeleid. Daarnaast wordt de Duitse Herder vaak gebruikt als politiehond, speurhond, waakhond of therapiehond. Zijn rustige, sterke en trouwe karakter in combinatie met zijn hoge intelligentie maakt hem erg geschikt voor deze functies.
Over het algemeen kan de Duitse Herder goed overweg met andere honden. Het is uiteraard belangrijk een pup goed te socialiseren. Als een Duitse Herderpup in zijn vroege ontwikkeling zal worden voorgesteld aan andere dieren en kinderen zal dit in de rest van zijn leven geen problemen opleveren.
De Duitse Herder hecht zich sterk aan zijn baas en eigen gezin. Hij waakt trouw over zijn eigen ”roedel”. In het bos kan hij goed loslopen omdat hij altijd in de buurt wil blijven van zijn eigen mensen. Niet alleen in het bos, maar ook in huis, wil de Duitse Herder zijn baas het liefst de hele dag volgen. Ook als dit betekent dat hij vreselijk in de weg loopt bij de dagelijkse klusjes in huis. Gelukkig maakt zijn goedaardige karakter dit helemaal goed.

© 2020 Honden.be Alle rechten voorbehouden.