Het meest opvallende kenmerk van de unieke Chow Chow is hun blauwzwarte tong. Het ras heeft echter ook een hoge pas die uniek is voor Chows, evenals leeuwachtige "manen" om hun nek. De Chow is verwant aan de Spitz-hondenfamilie en wordt verondersteld te zijn gefokt in de koude, noordelijke regio van China. Ze werden gebruikt om te jagen, hoeden, een kar trekken (of een ander voertuig) en het huis bewaken. Deze aantrekkelijke hond is een middelgrote hond met een diepe snuit en een brede kop; kleine, driehoekige oren zitten boven de dubbele vacht in de nek. Ze kunnen rood, zwart, blauw, kaneel of crème zijn.

Hoogstwaarschijnlijk afstammeling van Tibetaanse Mastiffs, kan de Chow Chow eigenlijk beweren een oud ras te zijn. Er zijn fossiele botten gevonden die in verband kunnen worden gebracht met de Chow, en in 2004 werd er een studie uitgevoerd om "genetische vingerafdrukken" van 85 rassen vast te stellen; de Chow Chow was een van de veertien rassen die vastbesloten waren om deel uit te maken van een oude groep. Hun gelijkenis werd gevonden op een bas-reliëf uit de Han-dynastie (ongeveer 150 voor Christus). Ze hadden een onberispelijk geurvermogen en werden vaak gebruikt om op jachtvogels te jagen. Helaas was deze pup zowel een voedselbron als een geweldige werkhond. De naam van de hond komt waarschijnlijk van de Chinese woorden die naar een verscheidenheid aan diverse items verwezen. (De lading van het schip was een verzameling items: prullaria, curiosa en de honden.) Er wordt echter ook gedacht dat het Chinese woord voor eetbare "chou" ook enige invloed had op de naam van de hond. In 1880 kreeg koningin Victoria belangstelling voor een dierentuintentoonstelling met de titel "Wilde honden van China" met de Chow Chow. Ze verschenen voor het eerst in de Verenigde Staten in 1890. De American Kennel Club herkende het ras in 1903.

Deze karakteristieke hond lijkt er "vierkant" uit te zien, met post-achtige rechte benen die bijdragen aan de hoge pas die kenmerkend is voor het ras. De oren zijn rechtopstaand en kort; de schedel is breed en hun meest originele kenmerk is hun blauwzwarte tong (de tong zal roze zijn bij de geboorte, maar zal veranderen rond de leeftijd van zes maanden). De Chow Chow heeft twee vachttypes; de meeste mensen zijn bekend met de ruwe, langere. Een puppy met dit type vacht ziet er vaak uit als een pluizige teddybeer. De gladde vacht is ook korter. Het maakt niet uit wat voor soort vacht je harige metgezel heeft, ze hebben ook een dichte ondervacht. Elke effen kleur is acceptabel, maar de meeste Chows zijn rood of zwart. Chow Chows zijn niet verkrijgbaar in "zeldzame" kleuren. Elke fokker die meer probeert in rekening te brengen voor een andere kleur dan rood (op het standpunt dat kleur zeldzaam is) is niet waarheidsgetrouw en dit zou u moeten waarschuwen voor al het andere dat de fokker zou kunnen vervalsen. Deze kleuren variëren van licht goudrood tot diep mahonie, zwart, blauw, licht fawn tot diep kaneel en crème. De kemphaan (het dikke haar in de nek) kan lichtere schakeringen hebben, evenals de staart en bevedering. De staart van deze aantrekkelijke hond krult vaak over de rug en is dik behaard. De diepe rimpels in het gezicht geven de hond vaak een fronsende uitdrukking.

Een ruw gecoate Chow Chow heeft dagelijkse verzorging nodig om de vacht vrij te houden van klitten. Hun tegenhangers met gladde coating hoeven slechts wekelijks te worden geborsteld om hun vacht te behouden. Het is belangrijk om de ogen en gezichtsplooien schoon te houden, omdat hun vacht (en de rimpels) vuil goed kunnen vasthouden. Het onderhouden van de tanden bij dagelijks poetsen en de nagels met een maandelijkse trim is ook belangrijk. Chow Chows zouden altijd binnen moeten wonen met hun familie. Ze kunnen zich aanpassen aan verschillende huizen en kunnen op een omheinde tuin worden geplaatst om te oefenen. Ze zijn een ras dat gemakkelijker zindelijk wordt. Krattraining wordt aangemoedigd omdat deze nieuwsgierige pup op je meubels of andere ongepaste items kan kauwen terwijl je weg bent. Ze houden er niet van om lange tijd alleen gelaten te worden.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, kan een Chow Chow uitstekend zijn bij andere dieren en kinderen. Ze moeten echter vanaf jonge leeftijd worden gesocialiseerd om de beste resultaten te garanderen. De training moet beginnen wanneer de Chow een puppy is; ze hebben stevige, consistente autoriteit nodig van hun handlers. Het ras heeft de neiging dominant te zijn, dus de eigenaar moet vanaf jonge leeftijd zachtaardig maar stevig zijn tegenover de hond. Deze hond behoudt vaak een alfapositie en zal proberen de alfa te zijn, zelfs onder zijn menselijke roedel. De Chow Chow kan overbezorgd zijn en kan soms koppig zijn. Ze zijn vaak een "eenpersoons" -hond, maar ze zijn enorm loyaal. Het zijn niet erg extraverte honden; ze zijn terughoudend tegenover vreemden en kunnen agressief zijn tegenover vreemde honden.