De vorstelijke Chesapeake Bay Retriever is niet zoals andere Retriever-rassen. Dacht dat ze afkomstig waren van twee Lesser Newfoundland-puppy's (of St. John's Water Dogs) die in 1807 door een Amerikaans schip voor de kust van Maryland werden gered uit een schipbreuk van een Engelse brik, deze honden werden nogal lukraak gefokt met lokale honden, waaronder waterspaniels, Setters en honden. Ze doen misschien dezelfde dingen als andere retrievers, maar ze delen geen genetische samenstelling. Ze hebben een vrij onderscheidend uiterlijk, inclusief hun ietwat olieachtige, muskusachtige, waterdichte golvende bruine vacht, amberkleurige ogen en een stevig, krachtig lichaam. Hoewel ze nu voornamelijk worden gebruikt als huisdieren en jachthonden, werden ze gefokt voor het zeer specifieke doel om watervogels op te halen. Ze staan bekend als vrolijke, slimme, intelligente en gedienstige honden die graag werken, vooral in het water. De Chesapeake Bay Retriever heeft niet veel verzorging nodig, behalve een snelle poetsbeurt eenmaal per week en een bad 3 tot 4 keer per jaar. Omdat het sterke honden zijn die zijn gefokt om actief te zijn, hebben ze regelmatig krachtige lichaamsbeweging nodig, of het nu gaat om wandelen, rennen of jagen op ganzen. Ze moeten worden opgeleid en vereisen een stevige, liefdevolle discipline.

De naam van de Chesapeake Bay Retriever heeft een vrij letterlijke oorsprong. Honden uit beide oevers van de Chesapeake Bay werden in 1877 erkend als een van de drie versies van de Chesapeake Bay Ducking Dog, in 1918 geconsolideerd als de enige Chesapeake Bay Retriever. De genetische lijn van het ras gaat terug tot 1807, toen twee puppy's werden gered van een zinkend schip in Maryland. De behendige honden werden blijkbaar aan de redders gegeven als dank. De puppy's veranderden in bekwame waterretrievers en er wordt gezegd dat lokale honden, zoals honden en waterspaniëls, met de twee geredde honden werden gefokt. Ook beweren bronnen dat het ras afstamt van kruisen met de Engelse Otterhound, de flat-coated en de curly-coated Retriever. In de loop van de tijd ontstond het aparte ras dat bekend staat als de Chesapeake Bay Retriever en het werd bekend omdat het herhaaldelijk door het ruige, ijskoude water van de Chesapeake Bay zwom om eenden op te halen. Velen melden dat één hond in één dag 100 tot 200 eenden kon ophalen. Tot op de dag van vandaag staat dit ras bekend om zijn onfeilbare vermogen om watervogels te herstellen en zijn populariteit strekt zich uit tot buiten het gebied van de Chesapeake Bay. Deze hond werd in 1918 door de AKC erkend. Het is ook een van de weinige rassen die echt "made in America" zijn. Sommigen beweren dat de Chessie van vandaag anders is dan zijn voorouders die alleen werden gevonden met donkerbruine jassen en hoofden in de vorm van een wig. Bovendien waren de jassen van de voorouderhonden langer en dikker. Sinds 1964 is de Chesapeake Bay Retriever de officiële hond van Maryland en is de mascotte van de Universiteit van Maryland in Baltimore County. Zulke beroemde mensen als General Custer en Teddy Roosevelt hebben metgezellen gemaakt van de unieke Chesapeake Bay Retriever. Het is het 43e meest populaire hondenras in de American Kennel Club; het is eerder een zeldzaam en speciaal iets om de slimme, lieve en gevoelige Chessie te bezitten.

De Chesapeake Bay Retriever heeft een unieke vacht die nauwelijks nat lijkt te zijn als de hond uit het water komt. Dubbel gelaagd, de golvende vacht heeft olie in elke laag en is ontworpen om snel te drogen. De dichte, wollige ondervacht is dik en kort, evenals de vacht op de benen. Een sterke, gespierde hond, dit ras is iets langer dan het is, met achterhand die even hoog of zelfs hoger is dan zijn voorhand. De benen zijn behoorlijk krachtig en de zwemvliezen van deze Retriever hebben goed afgeronde tenen. Het hoofd heeft wijd uitlopende, middelgrote tot grote ogen die een nieuwsgierige uitdrukking bieden. De snuit loopt taps toe en de tanden komen samen in een schaar of een vlakke beet. De staart is van gemiddelde lengte en is meestal licht gebogen of recht.

Een wekelijkse stevige poetsbeurt is nodig om een gezonde vacht op dit ras te behouden. Zijn vacht is van nature licht olieachtig, met een milde muskusachtige geur. Dit is normaal en mag (en kan) niet worden afgewassen. U kunt maximaal 3 tot 4 keer per jaar in bad gaan, omdat de olie in de vacht moet worden behouden. De jas te vaak wassen kan de waterbestendigheid vernietigen. Gebruik een stevige borstel om de dode haren regelmatig te verwijderen. Dit ras wordt beschouwd als een middelhoge tot hoge shedder. De oren en ogen blijven van nature schoon, hoewel ze regelmatig moeten worden gecontroleerd. Zoals elke hond, moet de Chesapeake Bay Retriever zijn tanden eens per jaar professioneel laten reinigen. Dagelijkse lichaamsbeweging is belangrijk. Elke dag goed wandelen of zwemmen is een echte aanrader; de Chesapeake Bay Retriever is tenslotte gefokt om een watersporter te zijn. Hoewel het graag binnen is met zijn familie, kan dit ras buiten leven in gematigde tot koele klimaten. De Chessie, gefokt als een sportieve waterhond, geeft de voorkeur aan een koel klimaat, maar kan een warm klimaat verdragen als er vaak wordt gezwommen. De Chesapeake Bay Retriever is over het algemeen inactief als hij binnen is, maar doet het het beste in een huis met een omheinde tuin om in te spelen. Het wordt niet aanbevolen voor appartementswoningen. Dit ras verveelt zich vaak als het niet genoeg beweging krijgt. Hij moet tweemaal daags gemiddeld 1 tot 1,5 kopjes hondenvoer van hoge kwaliteit krijgen, afhankelijk van zijn activiteitsniveau en leeftijd; puppy's kunnen tot 4 kopjes voedsel per dag eten, omdat ze snel groeien.

De Chesapeake Bay Retriever, die graag en toch onafhankelijk wil leren, staat bekend om zijn liefde voor zwemmen en apporteren. Hij is tenslotte gefokt om een waterhond te zijn. Hij is over het algemeen goed met kinderen, maar gereserveerd voor vreemden. Hij kan behoorlijk beschermend zijn, kan agressief zijn tegenover vreemde honden en kan katten achtervolgen die geen deel uitmaken van zijn eigen familie. Vriendelijke, consistente behandeling wordt aanbevolen voor effectieve training en de eigenaar van dit ras moet ervaren en zelfverzekerd zijn. Omdat de Chessie een slimme hond is, moet hij worden getraind, omdat zijn geest bezig moet blijven. Socialisatie en training moeten op jonge leeftijd plaatsvinden om dominantieproblemen te voorkomen. Hoewel actief buiten, is dit ras over het algemeen kalm van binnen. De Chessie kan een goede gezinsgenoot zijn, hoewel hij veel moet bewegen. Als hij dagelijks 20 minuten intensieve training of een uur durende dagelijkse wandeling krijgt, zal je mooie, sterke, vorstelijke Chesapeake Bay Retriever de rest van de tijd graag je couch potato-metgezel zijn.