Bekend als een van de meest unieke rassen onder Terriers, Bedlington Terriers gemiddeld 17 tot 23 pond in gewicht, met de gemiddelde lengte van een vrouwelijke 15,5 inch en een mannelijke 16,5 inch. Met een sierlijk uiterlijk zijn deze Terriers lenig en energiek met een opvallend ogende vacht, gebogen rug, oren met kwastjes en een slank hoofd. Honden van het ras vertonen een zachte gezichtsuitdrukking en zijn niet verlegen of nerveus. Het ras wordt beschouwd als charmant, erg leuk en een loyaal familielid. Bedlington Terriers hebben een groot uithoudingsvermogen en zijn zeer actief, met de energie van een Terrier en het sprintvermogen van een kleine coursing Hound. Honden van dit ras reageren goed op training en doen het goed met kinderen en andere honden, vooral onder toezicht. Over het algemeen beschouwd als een gezond ras, zullen sommige Bedlington Terriers kopertoxicose ervaren. Honden van dit ras hebben een niet-afstotende enkele vacht die wordt onderhouden met een schaar en knippen.

De exacte oorsprong van de Bedlington Terrier is niet duidelijk, hoewel sommigen denken dat rassen zoals de Dandie Dinmont en de Otterhound hebben bijgedragen aan zijn afkomst. Ontwikkeld in het noorden van Engeland, wordt aangenomen dat eind 1700 een Terrier-soort bekend als de Rothbury Terrier of Northumberland Fox Terrier is ontwikkeld voor jacht op wild. Joseph Ainsley, die in Bedlington woonde, fokte in 1825 twee Rothbury Terriers. De resulterende puppy's werden Bedlington Terriers genoemd. Hoewel wordt gedacht dat rassen zoals de Whippet ook af en toe met het ras werden gekruist, zijn er geen gegevens beschikbaar. Met een uitstekende behendigheid blonk de Bedlington Terrier uit in jacht op wild zoals konijnen, otters, vossen, dassen en ratten, wat de aandacht trok van lokale schildknapen, die ervoor kozen om hun eigen Bedlington Terriers te hebben. Aan het einde van de 19e eeuw begon het ras te worden getoond en werd het gevonden in rijke huizen. De populariteit van het ras overschreed alle sociale grenzen en ze begonnen halverwege de 19e eeuw de showring binnen te gaan. De National Bedlington Terrier Club werd in 1877 in Engeland opgericht en de eerste Bedlington Terrier die door de American Kennel Club werd geregistreerd, was Ananias in 1886.

De Bedlington Terrier is als ras iets langer dan hij lang is, met een duidelijke omtrek. Ze zien er lenig en gespierd uit, hun achterpoten zijn langer dan de voorpoten en de voeten van de Bedlington Terrier zijn lang met dikke kussens die glad aanvoelen. De kop van deze pittige hoektand is smal maar afgerond en meestal bedekt met een topknoop. Amandelvormige ogen zijn klein en de driehoekige oren van het ras zijn dun, met afgeronde punten. De oren zijn bedekt met dun haar (waardoor aan het uiteinde een kleine kwast ontstaat) en hebben een fluweelachtige textuur. Bedlington Terriers hebben een neus met goed gedefinieerde neusgaten en lange kaken met sterke tanden die elkaar ontmoeten in een niveau of een schaarbeet. Het hoofd van de Bedlington Terrier wordt hoog op een lange nek gedragen. De staart is laag aangezet en loopt aan het einde taps toe.

De Bedlington Terrier-stallen zijn minimaal, waardoor het een goede keuze is voor mensen met allergieën. De vereiste verzorging is uitgebreid, met knippen is ongeveer elke anderhalve maand nodig. Honden van dit type moeten twee keer per week worden gekamd en de binnenkant van de oren moet regelmatig worden schoongemaakt om infectie te voorkomen. Terwijl de huid van de Bedlington Terrier niet uitdroogt bij veelvuldig baden, kan de vacht van de hond dof worden als hij te vaak wordt gewassen. Dagelijkse lichaamsbeweging is nodig voor deze actieve hond; hij zal het gelukkigst zijn als hij wat van zijn energie kan laten ontsnappen. Dit kan een lange wandeling zijn of een leiband spelen in een omheind gebied. Als deze nieuwsgierige hond niet genoeg beweegt, kan hij kattenkwaad uithalen.

Bedlington Terriers worden als gezelschap en loyaal beschouwd en worden meestal als stille huishonden beschouwd. Hoewel honden van dit ras meestal geen ruzie maken, worden ze niet geïntimideerd door andere honden. Het is niet ongebruikelijk dat deze spritely Terrier kleine dieren achtervolgt als ze buiten zijn, maar als ze op de juiste manier worden gesocialiseerd met huisdieren binnenshuis, kunnen ze goed met ze overweg. Als ze worden verzorgd en gewaardeerd als lid van het gezin, houden ze er meestal van om bij kinderen te zijn en zijn ze meestal vriendelijk tegen vreemden.