De Australian Terrier was een van de eerste rassen die werd ontwikkeld en erkend door kennelclubs in Australië. Ze staan bekend als de nationale terriër van Australië en worden beschouwd als een van de kleinste werkende terriërrassen. Er is gesuggereerd dat deze pittige kleine hond afkomstig is uit Tasmanië en het resultaat is van rassen uit Europa. Ze hebben een stugge vacht met een korte, zachte ondervacht en een harde, rechte bovenvacht die overal kan variëren van blauw en bruin tot zanderige tot rode variaties. Deze hond is een werkgenoot met veel pit. Een aanhankelijke hond, ze hebben de neiging om zoveel mogelijk tijd met je door te brengen en kunnen angstig worden als ze voor langere tijd alleen worden gelaten. Het is eenvoudig om de vacht van deze pup te onderhouden. Wekelijks poetsen is een must en het strippen van de dode vacht wordt om de paar maanden aanbevolen. De Australian Terrier staat bekend als een van de stillere Terriers van de groep.

De Australian Terrier zou afkomstig zijn uit Tasmanië nadat hij is gefokt voor verschillende rassen in Europa. Gezien de naam sinds ze het eerste ras waren dat in Australië werd ontwikkeld, staat deze aantrekkelijke hond bekend als het nationale ras van het land. Oorspronkelijk waren ze bekend onder verschillende namen: Toy, Blue en de Rough-coated Terrier. Ze werden voor het eerst tentoongesteld als de "gebroken beklede terriër met een zwartachtig blauwe glans". In het begin stond deze moedige pup bekend om zijn bruine en blauwe variaties. De zand- en rode markeringen werden pas later ontwikkeld, hoewel ze in eerdere ontwikkelingen zouden verschijnen. Ze zijn ontstaan in de 19e eeuw toen ze voor het eerst officieel werden gepresenteerd. Ze zijn ontwikkeld uit een combinatie van de volgende rassen: Dandie Dinmont, Skye, Scottish, Manchester en Yorkshire Terriers. Het oorspronkelijke doel van deze enthousiaste hond was om slangen en ongedierte te doden en om als trouwe metgezel te dienen. De Australian Terrier Club is in 1887 opgericht in Melbourne. Gedurende dit jaar was de Australian Rough-Coated Terrier Club de eerste organisatie die probeerde dit ras naar hun standaard te ontwikkelen. Pas in 1896 werd de standaard officieel vastgesteld. Naast de showring populair in Britse huishoudens, verscheen het ras in 1925 voor het eerst in de Verenigde Staten. In 1960 werden ze officieel erkend door de American Kennel Club.

De Australian Terrier staat bekend als een kleine, maar stevige hond met gemiddelde botten. Hun grootte bestaat erin langer te zijn in verhouding tot hun lengte. Met geprikte oren en een gedokte staart heeft deze hond voorpoten die recht en evenwijdig aan elkaar zijn. De kleine voorpoten bevatten gebogen tenen en stevige pads met spijkers die zwart en sterk zijn. De boven- en onderbenen zijn gespierd en vormen een sterke achterhand. Parmantig en alert, ze hebben een lange kop met kleine, donkerbruine ogen. De oren zijn klein en puntig en blijven rechtop staan. De hond heeft een sterke snuit met krachtige kaken; de standaard neuskleur is zwart. De standaardoogkleur is bruin en hun uitdrukking is altijd alert, wat een knipoog kan zijn naar hun constante waakzaamheid als werkhond. De Australian Terrier wordt gezien in verschillende kleuren, zoals blauw en bruin, zandig of rood. Een aantrekkelijke hond, ze hebben ook een kemphaan bij de borst, met een middellange vacht die moet worden onderhouden met verzorging. Ze hebben ook een dubbele vacht met een zachte ondervacht en 2,5 inch beschermers die bescherming bieden tegen extreem weer, waardoor de vacht ruw aanvoelt. Rond de snuit, onderbenen en voeten is de vacht van korte lengte. Deze schattige pup behoudt een uitdrukking van intelligentie met een trotse houding.

De Australian Terrier heeft een harde, stugge vacht die gemakkelijk onderhoud mogelijk maakt. Deze harde vacht is bestand tegen matwerk en stoot vuil af. Wrijven en kammen moet wekelijks worden gedaan om knikken te voorkomen. Regelmatig borstelen helpt ook om het afstoten te verminderen. Het strippen van dood haar moet elke 6 tot 8 weken worden voltooid. Het wordt aanbevolen om de hygiëne te handhaven door de hond minstens om de 4 weken te baden. Door te baden, krijg je een dof ogende vacht. De ondervacht moet voorzichtig worden geborsteld om oliën te stimuleren voor een glanzende afwerking. Als het haar te lang rond de ogen en oren groeit, wordt aangeraden om het haar te trimmen om een mooi uiterlijk te behouden. Zoals bij de meeste honden, moeten de nagels elke 3 tot 4 weken worden geknipt om tranen als gevolg van overgroei te voorkomen. Oren moeten wekelijks worden gecontroleerd om ophoping van oorsmeer te voorkomen, wat tot infectie kan leiden. De Australian Terrier is een relatief schone hond en laat weinig tot geen geur achter.

Beweging

Beweging

Deze hond blijft graag actief vanwege zijn oorspronkelijke doel om op ongedierte te jagen. Daarom wordt het aanbevolen om je harige metgezel de dagelijkse beweging te geven die ze nodig hebben. Een vierbenige dynamo, ze zouden het beter doen in een huis met een ruimte om rond te rennen, waardoor ze actief konden blijven. Een appartement met een omheinde tuin is ook voldoende als er voldoende activiteit is. Ze gedijen in aanwezigheid van gezelschap en zouden graag bij anderen zijn om hun geluk te bewaren. De Australian Terrier kan zich aanpassen aan zowel landelijke als stedelijke woningen, mits ze worden voorzien van de benodigde apparatuur om een actieve levensstijl te behouden.