De Alaskan Malamute is de grootste arctische sledehond en dankt zijn naam aan het gebied waar ze vandaan komen en de stam waarmee ze woonden, de Mahlemuts. Ze zijn een basaal ras dat 4000 jaar geleden is ontstaan met de Inuit-stam in Alaska. Hoewel ze oorspronkelijk werden gefokt voor het jagen op groot wild, zoals ijsberen en zeehonden, worden ze nu gebruikt voor sleeën en als gezelschapsdieren. Ze zijn een gezond ras en leven gemiddeld ongeveer 12 jaar, hoewel ze wel een aantal aangeboren aandoeningen hebben, zoals heupdysplasie en cataract. Met hun dubbele vacht zijn ze bestand tegen natte en koude klimaten. Ze geven zelfs de voorkeur aan koeler weer. Deze aantrekkelijke honden zijn meestal wit met grijze, rode of zwarte schakeringen en hebben een wolfachtig uiterlijk, hoewel hun uitdrukking zachter is.

Vernoemd naar de Innuit-stam, Mahlemuts, werd dit ras geboren om te werken en te spelen in de sneeuw. Ze stammen meer dan 4.500 jaar geleden af van de Eskimohonden van Groenland, Siberische Huskies en de Russische Samojeed. Destijds gebruikten de Mahlemuts deze hardwerkende metgezellen als jachthonden om hen te helpen bij het jagen op ijsberen en zeehonden en ze werden ook als sledehonden gebruikt. Ergens in de 18e eeuw waren ontdekkingsreizigers onder de indruk van de Alaskan Malamutes vanwege hun kracht en genegenheid en dit verhoogde de populariteit van het ras enorm. Tijdens de goudkoorts van 1896 begonnen de mijnwerkers de honden te gebruiken in wedstrijden voor gewichtstoename voor amusement. In die tijd werden Alaskan Malamutes gefokt met andere rassen om ze sneller te maken en het aantal beschikbare honden om te racen te vergroten. Dit zorgde ervoor dat het ras afnam en het duurde tot de jaren twintig voordat fokkers begonnen te proberen het ras opnieuw te zuiveren, de Alaskan Malamute zoals het nu het resultaat is. In 1933 werden verschillende honden gebruikt om Richard Byrd te helpen bij zijn expeditie naar Antarctica. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden deze dappere hoektanden gebruikt als werkhonden naast de soldaten in de strijd. Het ras werd in 1935 officieel erkend door de American Kennel Club. Ze werden vermeld op een postzegel uitgegeven door de Amerikaanse postdienst in 1984 en in verschillende andere landen. De Mally werd zo populair in Alaska dat ze in 2010 de officiële staatshond van Alaska werden genoemd. Dit kwam allemaal door een campagne van een groep schoolkinderen.

De Alaskan Malamute wordt gezien in negen verschillende kleuren, waaronder agouti en wit, zwart en wit, blauw en wit, grijs en wit, rood en wit, sabel en wit, zegel en wit, zilver en wit en wit. Sommige hebben zwarte aftekeningen of een grijs masker. Ze hebben een gespierd en krachtig lichaam met een trotse houding, waakzame ogen en houden hun hoofd hoog. Ze hebben een brede kop, driehoekige oren, een omvangrijke snuit, sterke benen en een harige staart die over hun rug is gekruld. Ze hebben een diepe borst en krachtige schouders voor kracht en uithoudingsvermogen. Hun vacht is dik en dubbellaags ter bescherming tegen de elementen, daarom houdt deze energieke hond zo van het koude weer. Dit is een groot ras dat tot ongeveer 100 pond kan groeien, dus ze zijn bestand tegen het trekken van zware lasten bij extreme temperaturen. Ze hebben donkerbruine ogen, hoewel sommige blauwe ogen hebben en de ogen amandelvormig zijn.

De Mally werpt twee keer per jaar zwaar en om hun vacht mooi te houden, hebben ze veel verzorging nodig. Dit ras moet dagelijks worden geborsteld met een ovale pinnenborstel en metalen kam. Het is belangrijk om onder hun armen en nek te poetsen en te controleren op matten, die een infectie kunnen veroorzaken. Het baden moet eens in de paar maanden worden gedaan en u kunt ze meerdere keren per jaar professioneel laten verzorgen. Hun nagels moeten eenmaal per maand worden bijgesneden met een door dierenartsen goedgekeurde nagelknipper of slijpmachine. Oren moeten wekelijks worden schoongemaakt voor was, vuil en andere vreemde materialen en dagelijks tandenpoetsen wordt aanbevolen. De Alaskan Malamute is een hond met veel energie, dus u moet klaar zijn om uw hond veel beweging te geven, zoals wandelen of joggen. Een uitstapje naar het hondenpark kan ook leuk zijn omdat dit ras goed met anderen overweg kan. Appartementen worden niet aanbevolen voor dit grote en energieke ras en ze hebben een grote tuin nodig om in te spelen. Alaskan Malamutes vinden het echter leuk om gaten te graven, dus je moet een gebied voorzien waar het veilig is voor je hond om te graven.

Beweging

Beweging

De Alaskan Malamute gedijt goed wanneer ze aan het werk worden gezet terwijl ze een lading trekken of veel ruimte krijgen om rond te dwalen en te verkennen, maar ze genieten ook van het gezelschap van een gezin. Dit maakt ze de perfecte aanvulling op een gezin dat hun hond graag meeneemt in het buitenavontuur. Rust na het spelen is ook welkom, maar zonder voldoende beweging kan je Mally gefrustreerd en destructief worden, met de neiging om te huilen. Het is ook verstandig om hen onder toezicht te houden in de achtertuin; als er echter geen toezicht wordt gehouden, kan er een ongeplande ontsnapping plaatsvinden.