Paco

Hier ben ik dan, klaar voor mijn verhaal en klaar om aan mijn toekomst te werken. Trouwe volgers van het asiel gaan mij uiteraard herkennen. In 2019 was ik zelfs bijna een BV. Oh ja, er hangt een heel verhaal aan mij vast. Mijn naam is Paco, en ik ben klaar om mijn leven op de rails te krijgen! 

Ik zou mijn hele geschiedenis hier nog eens uit de doeken kunnen doen, maar ik laat het verleden eerlijk gezegd liever achter mij. Zij die nog niet op de hoogte zijn van mijn aankomst in het asiel kunnen alles op deze pagina nalezen: https://dierenasiel-tienen.be/paco/

Na een moeilijke periode waar ik en mijn verzorgers voor mijn recht op een leven hebben gevochten, had ik uiteraard tijd nodig om te stabiliseren. Ik heb op korte termijn heel wat nieuwe mensen leren kennen, en de mensen in het asiel hebben ook de tijd genomen om mijn ware 'ik' te ontdekken. 
Eén ding is duidelijk: ik zal het nooit goed kunnen vinden met andere dieren. Dat is natuurlijk logisch gezien mijn verleden. Het zal altijd opletten zijn wat dat betreft. Mensen zijn een ander verhaal. Dan ben ik een speelvogel, een losbol, een deugniet. Bij nieuwkomers ben ik wel even waakzaam. Lees: veel blaffen en opspringen. Maar ook dat is snel op te lossen, ik heb simpelweg wat tijd nodig om vertrouwen te kweken. Als je mijn verhaal leest maak je je misschien zorgen maar er is nog nooit, maar dan ook nooit het minste incident geweest bij mensen.

We kunnen niet verbergen dat er nog wat met mij moet gewerkt worden. Ik mag dan wel een schat van een hond zijn, ik ben vaak een ongeleid projectiel. Ik barst van de energie en dat moet op een positieve manier gebruikt worden. Mijn baasjes zullen dus de nodige tijd in mij moeten investeren. Ik zal ook het leven binnenshuis beter moeten leren kennen. Zindelijkheid maakt daar deel van uit, maar de ervaring hier in het asiel toont aan dat ik daar snel werk van kan maken. Het allerbelangrijkste is een perfect omheinde tuin. Die omheining moet hoog en sterk genoeg zijn. Daar zullen mijn mensjes van het asiel sowieso op toezien. Gezien ik nogal een stevige wildebras ben, wordt ik ook niet bij kinderen geplaatst. Niet omdat ze iets te vrezen hebben. Maar mijn speels gedrag zou te hevig zijn.

Er valt nog veel meer over mij te vertellen. Mijn verzorgers staan klaar om iedereen met interesse verder te helpen. Je hoeft enkel het contactformulier op onze website in te vullen en ze nemen spoedig contact met je op: dierenasiel-tienen.be/contacteer-ons/

Misschien tot binnenkort!