Bekijk andere berichten

Rabiës bij honden

post.title
Rabiës is een dodelijke virale polioencefalitis die specifiek de grijze stof van de hersenen van een hond en het centrale zenuwstelsel (CZS) aantast.
Het rabiësvirus is een enkelstrengs RNA-virus van het geslacht Lyssavirus , in de familie Rhabdoviridae . Het wordt overgedragen door de uitwisseling van bloed of speeksel van een besmet dier.
De belangrijkste manier waarop het rabiësvirus op honden wordt overgedragen, is door een beet van wilde dieren zoals vossen en vleermuizen die de ziekte dragen. Het virus wordt overgedragen door bijten en mogelijk krabben - het wordt overgedragen via het speeksel en is zeer besmettelijk.
Zodra het virus het lichaam van de hond binnenkomt, repliceert het zich in de cellen van de spieren en verspreidt het zich vervolgens naar de dichtstbijzijnde zenuwvezels , inclusief alle perifere-, sensorische- en motorische zenuwen, van daar naar de hersenen. De ontwikkeling van het virus kan tot een maand duren, maar duurt meestal minder dan 10 dagen. Zodra de symptomen van hondsdolheid bij honden zijn begonnen, ontwikkelt het virus zich snel.
Rabiës is besmettelijk voor mensen. In het vroege symptoom (prodomale) stadium van infectie met hondsdolheid zal een hond slechts lichte tekenen van afwijkingen van het centrale zenuw stelsel vertonen. Deze fase duurt één tot drie dagen. De meeste honden zullen dan doorgaan naar het razende stadium of het verlammende stadium, of een combinatie van beide, terwijl anderen bezwijken aan de infectie zonder grote symptomen te vertonen.
Razende hondsdolheid bij honden wordt gekenmerkt door extreme gedragsveranderingen, waaronder openlijke agressie en aanvalsgedrag. Paralytische hondsdolheid, ook wel domme hondsdolheid genoemd, wordt gekenmerkt door zwakte en verlies van coördinatie, gevolgd door verlamming.
Dit is een snel bewegend virus. Als het niet wordt aangepakt voordat de symptomen van hondsdolheid bij honden zijn begonnen, is de prognose niet gunstig. Daarom, als je hond heeft gevochten met een ander dier, of is gebeten of gekrast door een ander dier, of als je enige reden heeft om te vermoeden dat je huisdier in contact is gekomen met een hondsdol dier (zelfs als je huisdier ingeënt tegen het virus), moet je je hond onmiddellijk voor preventieve zorg naar een dierenarts brengen.
Als je niet zeker bent van de vaccinatiestatus van je huisdier of het andere dier in de strijd, breng je huisdier dan onmiddellijk naar je dierenarts of de spoedkliniek.
Hieronder volgen enkele symptomen van hondsdolheid bij honden. Als je echter enige reden heeft om te vermoeden dat je huisdier is blootgesteld aan hondsdolheid, bel dan onmiddellijk je dierenarts. Wacht NIET totdat je symptomen opmerkt, want dan is het te laat om je huisdier te redden
  • Koorts<br>
  • Aanvallen
  • Verlamming
  • Hydrofobie
  • Slecht slikken
  • Verandering in toon van blaf
  • Gebrek aan coördinatie
  • Ongewone verlegenheid of agressie
  • Overmatige prikkelbaarheid
  • Constante prikkelbaarheid / veranderingen in houding en gedrag
  • Overmatige speekselvloed (hypersalivatie) of schuimig speeksel
Als je vermoedt dat jouw hond is blootgesteld aan hondsdolheid, bel dan onmiddellijk je dierenarts. Als het veilig is om dit te doen, sluit je hond dan op in een kooi of zet hem op een andere manier vast en breng hem naar een dierenarts om in quarantaine te worden geplaatst. Als je huisdier zich boosaardig gedraagt of probeert aan te vallen en je denkt dat je het risico loopt gebeten of gekrast te worden, moet je contact opnemen met de dierenbescherming om je hond voor je te vangen.
Als je hond gevaccineerd is, zal je dierenarts je huisdier een extra dosis vaccin  geven en hem vervolgens 10 dagen in quarantaine plaatsen . Als je hond een mens heeft gebeten of de status van het vaccin is niet gekend, hangt de volgende stap af van de nationale of lokale wetgeving, maar omvat meestal verplichte quarantaine. Rabiës kan worden verward met andere aandoeningen die agressief gedrag veroorzaken, dus een diagnose is gebaseerd op een voorgeschiedenis van mogelijke blootstelling.
De diagnose van Rabiës kan enkel post-mortem worden vastgesteld, dus als het dier is overleden of geëuthenaseerd.
Als iemand in contact is gekomen met het speeksel van de hond of door je hond is gebeten, raad hem dan aan om onmiddellijk een arts te raadplegen voor behandeling. Helaas is rabiës altijd dodelijk voor niet-gevaccineerde dieren, meestal binnen 7 tot 10 dagen vanaf het moment dat de eerste symptomen begonnen.
Nadat je je hond naar de dierenarts heeft gebracht, desinfecteert je elke ruimte dat het dier mogelijk heeft geïnfecteerd (vooral met speeksel) met een verdunning van 1:32 bleekmiddel om het virus snel te inactiveren. Sta jezelf niet toe om in contact te komen met het speeksel van je hond.
Rabiës is een dodelijk virus. De beste manier om het virus te voorkomen, is door je hond te vaccineren op basis van het door je dierenarts en plaatselijke gezondheidsafdeling aanbevolen schema.

© 2020 Honden.be Alle rechten voorbehouden.