Overmatig blaffen en vocaliseren van honden

Overmatige vocalisatie verwijst naar oncontroleerbaar, overmatig blaffen, janken of huilen van honden, vaak voorkomend op ongepaste tijden van de dag of nacht.

Een dergelijke vocalisatie kan het gevolg zijn van pijn, ziekte of cognitief disfunctie-syndroomv (CDS), of kan verband houden met een verminderd gehoor bij oudere huisdieren. CDS wordt vaak geassocieerd met nachtwaken, waarbij overmatig geblaf optreedt.

Overmatig blaffen bij honden kan ook verband houden met gedragsomstandigheden, die kunnen worden beheerst door training voor gedragsverandering.

Honden die zijn gefokt voor werk en energieke activiteiten kunnen vatbaar zijn voor overmatig blaffen van honden.

Er zijn ook enkele vocale hondenrassen die beter bekend staan om overmatig en ongepast blaffen. Veel terriërrassen, zoals de Yorkshire Terrier , Cairn Terrier , Wire Fox Terrier , Smooth-Haired Fox Terrier , West Highland White Terrier en Silky Terrier , zijn geneigd om zonder reden te blaffen en kunnen baat hebben bij training voor gedragsverandering. Andere rassen zijn onder andere Poedels , Chihuahuas en Pekinzen .

In veel gevallen lijden deze honden niet per se aan een ziekte, maar eerder aan een gebrek aan goede training en uitlaatklep voor hun energie.

Als de verhoogde vocalisatie van je hond buitengewoon is, wil je eerst dat gezondheidsproblemen worden uitgesloten voordat je dit via training gaat proberen te beheersen.

Je dierenarts kan een volledige medische behandeling uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, volledig bloedbeeld (CBC), urineonderzoek en elektrolytpaneel, samen met een volledig lichamelijk onderzoek.

Mogelijke incidenten die mogelijk tot deze aandoening hebben geleid, worden ook overwogen en er wordt rekening gehouden met een grondige geschiedenis van de gedragsgezondheid van je hond in de aanloop naar de symptomen. Wees bereid om je dierenarts een gedetailleerde geschiedenis  te geven.

Het is van cruciaal belang om eerst een niet-gedragsmatige, fysieke oorzaak van de vocalisatie uit te sluiten. Beeldvorming kan nuttig zijn om medische / neurologische aandoeningen uit te sluiten. BAER-testen (auditieve opgewekte respons van de hersenstam) kunnen worden uitgevoerd als er een vermoeden is van auditieve achteruitgang.

Er moet een plan worden gemaakt dat is aangepast aan je hond, je persoonlijke levensomstandigheden, je huishouden en het type probleem. Je moet ook proberen de onderliggende oorzaken op te lossen voordat je erop begint te trainen.

Versterk het overmatig blaffen van honden niet. Dit omvat het straffen van het gedrag, dat nog steeds als aandacht wordt beschouwd.

Beloon je hond wanneer hij kalm en stil is en geef het goede voorbeeld door ook kalm te blijven. Ook kan tegenconditionering worden gebruikt om je hond te kalmeren wanneer hij opgewonden is.

Je dierenarts kan je helpen met het opstellen van een plan, maar het kan zijn dat je een gedragstrainer nodig heeft om zowel jij als je hond opnieuw te trainen.

Door meer aandacht te besteden aan de triggers die het overmatige blaffen van de hond veroorzaken, kunt je jouw hond ook afleiden voordat hij opgewonden of angstig wordt.

Als je hond angstig is kan je dierenarts middelen voorschrijven om de hond te kalmeren: 

Cognitief vervalsyndroom wordt behandeld met MAO-remmers, supplementen en omgevingsaanpassingen om de angst bij oudere honden te verminderen.

Je hond moet worden teruggebracht naar de dierenarts of naar een gedragsspecialist om het programma aan te passen op basis van zijn specifieke reactie.

Gehoorzaamheidstraining en rustige commandotraining zijn vaak effectief bij honden. Honden moeten tijdens de ontwikkeling gewend raken aan en gesocialiseerd worden met een verscheidenheid aan stimuli en omgevingen, ook met andere mensen en huisdieren. Dit maakt het dier ongevoelig voor nieuwe ervaringen, wat helpt om angst en overmatige opwinding te verminderen.