Darmkanker (adenocarcinoom) bij honden

Adenocarcinoom is een kwaadaardige tumor die zijn oorsprong vindt in het klier- en epitheelweefsel (de bekleding van de inwendige organen). Dit type kwaadaardige tumorgroei kan in veel delen van het lichaam plaatsvinden, inclusief het maagdarmstelsel van honden. Het kan elk deel van het maagdarmstelsel binnendringen, inclusief de maag, de dunne en dikke darm en het rectum . Het komt vaak voor bij oudere honden, meestal ouder dan zes jaar. Van geen enkel ras is bekend dat het vatbaarder is en het komt vaker voor bij reuen dan bij teven. Dit type kanker heeft meestal een slechte prognose .

Symptomen houden meestal verband met het maagdarmstelsel en omvatten:

Je dierenarts voert een volledig lichamelijk onderzoek uit bij je hond, met bloedonderzoek, fecale testen en een biochemisch profiel. De bloedtesten tonen meestal milde tot ernstige bloedarmoede aan, voornamelijk als gevolg van geleidelijk bloedverlies via de ontlasting.

Uitwerpselenmonsters zullen ook onder microscoop worden geobserveerd om te onderzoeken op de aanwezigheid van verborgen bloed dat niet grof zichtbaar is. Radiografie (via een ingespoten contrast chemisch middel aan de inwendige organen te zien) de aanwezigheid, locatie en grootte van het neoplasma te onthullen.

Echografie is ook een waardevol hulpmiddel bij de diagnose van adenocarcinoom van het maagdarmkanaal. Met behulp van echografie kan je dierenarts met een naald een monster uit de darmen of de maag nemen om te zoeken naar de aanwezigheid van neoplastische cellen in de monstervloeistof. Een endoscoop kan ook worden gebruikt om een biopsie monster te verzamelen.

Als geen van de bovengenoemde procedures goed werkt om een diagnose te bevestigen, kan je dierenarts besluiten om een operatie uit te voeren, waardoor uiteindelijk de diagnose wordt gesteld.

Chirurgie is de voorkeursbehandeling bij adenocarcinoom van het maagdarmstelsel, maar een permanente genezing wordt zelden bereikt omdat metastase (dwz verspreiding) vaak voorkomt bij getroffen patiënten. Bij adenocarcinoom van de maag is het vaak moeilijk om al het neoplastisch weefsel te verwijderen. Bij darmneoplas wordt het aangetaste deel van de darm verwijderd en worden de gezonde delen van de darm weer aan elkaar gehecht. Chemotherapie kan worden geadviseerd, maar is meestal niet succesvol. Pijnstillers worden geadviseerd om de pijn die gepaard gaat met dit neoplasma te verminderen.

Als een operatie aan je hond wordt uitgevoerd, moet je mogelijk om de drie maanden na de operatie je behandelende dierenarts opnieuw bezoeken voor voortgangsevaluaties. Bij elk bezoek zal je dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, inclusief röntgenfoto's en echografie om te zien of de tumor opnieuw groeit of niet.

Deze tumoren groeien meestal snel en uitzaaien naar andere delen en organen van het lichaam. In gevallen van adenocarcinoom van de maag, de overlevingstijd is meestal twee maanden, terwijl in het geval van intestinale gezwellen is het ongeveer tien maanden. Maar de overlevingstijd is variabel en kan alleen worden voorspeld door je dierenarts na volledige evaluatie van je hond.