Acuut braken bij honden

Het is niet ongebruikelijk dat honden van tijd tot tijd overgeven. Ze hebben misschien iets gegeten dat hun maag van streek maakt, of hebben gewoon een gevoelige spijsvertering. Het wordt echter acuut als het braken niet stopt en als er niets in de maag is om over te geven, behalve gal (een gele vloeistof). In dergelijke gevallen is het belangrijk dat je je hond naar een dierenarts brengt.

Hoewel braken een eenvoudige, rechtlijnige oorzaak kan hebben, kan het een aanwijzing zijn voor iets veel ernstigers. Het is ook problematisch omdat het een breed scala aan oorzaken kan hebben en het bepalen van de juiste nogal ingewikkeld kan zijn

Breng een monster van het braaksel naar de dierenarts. Als er veel slijm is , kan een ontstoken darm de oorzaak zijn. Onverteerd voedsel in het braaksel kan te wijten zijn aan voedselvergiftiging, angst of gewoon te veel eten. Gal daarentegen duidt op een inflammatoire darmaandoening of ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis).

Als er helderrood bloed wordt gevonden, kan dit wijzen op een maagzweer. Als het bloed echter bruin is en koffiedik lijkt, kan het probleem in de darm zitten. Ten slotte worden meestal sterke spijsverteringsgeuren waargenomen als er een darmobstructie is.

De dierenarts zal in het algemeen in de mond van je huisdier kijken of er vreemde voorwerpen in zitten, zoals een bot. Vergrote amandelen zijn hiervoor een andere goede indicator. De temperatuur van het huisdier wordt gemeten en de buik wordt onderzocht.

Als het niet meer dan een voorbijgaand incident blijkt te zijn, kan de dierenarts je vragen om de hond even geen eten te geven en om gedurende die periode ontlastingsmonsters te verzamelen, aangezien de onderliggende oorzaak kan worden doorgegeven in de ontlasting. Af en toe kan het lichaam van het dier braken gebruiken om de darmen van gifstoffen te verwijderen.

Behandeling wordt aanbevolen op basis van de onderliggende oorzaak van het braken; enkele mogelijkheden zijn onder meer:

Volg altijd het aanbevolen behandelplan van je dierenarts. Experimenteer niet met medicijnen of voedsel. Let goed op je huisdier en als het niet verbetert, ga dan terug naar je dierenarts voor verdere opvolging.